مرجان ها، اکوسیستم های شکننده و در معرض تهدید و ارزیابی سکوهای نفتی به عنوان مرجان های مصنوعی

صخره های مرجانی در شاخه مرجان ها یا کیسه تنان قرار دارند. پست ترین جانوران پرسلولی هستند که دارای بافت های مشخص و صفات اختصاصی می باشند. این اکوسیستم ها مکانی برای تغذیه و تخم گذاری بسیاری از گونه های دریایی اعم از بی مهرگان و مهره داران (جلبک ها، علف های دریایی، اسفنج ها، نرم تنان، سخت پوستان و ماهی ها) می باشند، تنوع زیستی در این اکوسیستم ها درحد قابل توجهی می باشد و از این نظر بسیار حایز اهمیت هستند. با توجه به اهمیت بالای این اکوسیستم ها در حفظ تنوع زیستی و از طرفی حساس و شکننده بودن آن ها در برابر عوامل مخرب و آلاینده محیط زیستی و از آنجا که مدت زمان بسیار زیاد و گاه حتی صدها سال برای ایجاد پولیپ های مرجانی زمان لازم است، حفظ این پناهگاه ها بسیا با اهمیت است چرا که مانند بسیاری از بحرانی های محیط زیستی که عامل موثر، دخالت های نا بجای انسان می باشد، در این زمینه نیز از بین رفتن صخره های مرجانی در نتیجه فعالیت های مخرب انسان ها مانند آلودگی حاصل از ترکیبات نفتی و روغنی، پساب های آلوده کشاورزی و صنعتی، گرم شدن جهانی، برداشت نابجا، فعالیت های مخرب توریسم، صیادی و... به یک بحران مهم تبدیل شده است. ضروری به نظر می رسد قبل از بروز زیان های جبران ناپذیر ناشی از از بین رفتن این اکوسیستم های زیبا و آسیب پذیر نقاط بحرانی از نظر حفاظتی باید شناسایی گردند و با مدیریت صحیح ضمن بازسازی این ذخایر از آسیب های بیش تر جلوگیری گردد چرا که اغلب این موجودات دیر تجدید شونده و حتی برخی تجید ناپذیر هستند، در صورت تخریب مناطق مرجانی با فراهم شدن شرایط محیطی مساعد حداقل 500 سال برای بازسازی این منطق زمان لازم است. ایجاد و توسعه زیستگاه مصنوعی به عنوان مرجان مصنوعی یکی از راه کارهای مهم حفاظتی و احیا کننده در این زمینه به شمار می رود. امروزه زیست گاه های مصنوعی در دنیا مورد توجه می باشند و اغلب کشورهایی که در ساحل دریاها و اقیانوس ها واقع شده اند به آن پرداخته و از این طریق توانسته اند علاوه براحیای محیط های آسیب دیده، تولید دریایی را نیز افزایش دهند.
زیستگاه مصنوعی عبارت است از قرار دادن ساختارهایی شبیه به زیستگاه طبیعی در دریا که در بهره برداری از دریا اثر مفید داشته باشد و اثر سویی ایجاد نکند. با توجه به اتمام تولیدات میدان های نفتی در مناطق نفت خیز سواحل، سکوهای ساحلی به تدریج زیاد می شود. استفاده مجدد از اجزای این سکوها در آب های منطقه به عنوان قسمتی از پتانسیل نهایی طرح ها به عنوان مرجان های مصنوعی به عنوان نظر یا عقیده Ekoreef در دنیا مطرح است. نحوه قراردادن سکوها با توجه به هدف مورد نظر از ایجاد مرجان متفاوت است و ارزیابی اثرات اقتصادی- اجتماعی و محیط زیستی Ekoreef، قبل از انجام طرح ضروری می باشد (1).