عوامل خطرآفرین بیومکانیکی و عصبی عضلانی مرتبط با آسیب لیگامان صلیبی قدامی در زنان ورزشکار (مقاله مروری)

با وجود اینکه عوامل خطر آفرین درونی و بیرونی آسیب ACL بطور وسیعی مورد مطالعه قرار گرفته است، اما عوامل خطر بیومکانیکی و عصبی عضلانی که زنان را در معرض این آسیب قرار می دهند هنوز مبهم است. مطالعه مروری سیستماتیک حاضر عوامل خطرآفرین عصبی عضلانی و بیومکانیکی رایج آسیب مذکور را خلاصه می کند. از بانک های اطلاعاتی الکترونیکی P ubMed Medline (از 1966 تا 2012)، Sport Discus (از 1985 تا 2012) و Science Direct (از 1982 تا 2012) برای شناسایی مطالعاتی که عوامل خطر آفرین آسیب ACL را مورد بررسی قرار داده بودند استفاده شد. بطورکلی 152 مقاله یافت شد که 52 مقاله بر عوامل خطرآفرین بیومکانیکی و عصبی عضلانی تمرکز داشتند. بررسی مقالات چهار ایمبالانس عصبی عضلانی: تسلط لیگامان، تسلط چهارسر، تسلط پا و تسلط تنه را نشان داد. شواهد موجود پیشنهاد می کند این چهار نقص با مکانیسم های آسیب ACL ارتباط دارند. مرور تحقیقات همچنین نشان داد آسیب ACL احتمالا در چندصفحه حرکتی رخ می دهد تا فقط در یک صفحه. بنابراین غربال گری و شناسایی ایمبالانس های مذکور برای شناسایی ورزشکاران در معرض خطر ضروری بنظر می رسد. شناسایی الگوهای حرکتی غلط، طراحی و اجرای برنامه های مداخله ای ویژه با هدف پیشگیری را در اختیار قرار می دهد.