آموزش جمله های شرطی زبان فارسی به غیر فارسی زبانان:مقایسه ی دو روش تدریس ساختاری و تکلیف- محور

محققان حوزه ی آموزش زبان بر این باورند که شیوه ی آموزش، تاثیر فراوانی بر سرعت و عمق یادگیری یک زبان دارد. اهمیت موضوع فوق، در آموزش برخی ساخت های زبان فارسی که از پیچیدگی های معنایی و نحوی برخوردارند، آشکار است. یکی از ساخت های مذکور، ساخت جمله های شرطی است که در پژوهش حاضر تلاش شده تا دو روش تدریس ساختاری و تکلیف- محور در آموزش این نوع جمله ها به غیر فارسی زبانان مورد بررسی قرار گیرد و روش تدریس برتر در این زمینه معرفی گردد. بدین منظور، 30 نفر عرب زبان از دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) به صورت تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. گروه آزمایش، تحت آموزش جمله های شرطی به روش تکلیف - محور و گروه کنترل، تحت آموزش به روش ساختاری قرار گرفتند. در پایان، از هر یک از این گروه ها آزمونی به عمل آمد. پس از جمع آوری داده های حاصل از آزمون و تجزیه و تحلیل آن ها مشخص گردید که در تدریس جمله های شرطی، روش تکلیف- محور نسبت به روش ساختاری از مزیت بیشتری برخوردار می باشد و می تواند به عنوان روش تدریس برتر مد نظر قرار گیرد.