اثرات تمرین کوتاه مدت با ویبره کل بدن بر فعالیت نوروماسکولار عضلات نواحی مهم از لحاظ شکستگی های پوکی استخوان در حداکثر فعالیت ایزومتریک ارادی در زنان جوان سالم

اثر ویبره کل بدن (Whole body vibration یا WBV) بر پاسخ الکترومایوگرافیک عضلات، بیشتر به صورت حاد و فوری و اغلب در نواحی نزدیک به صفحه ویبره مورد مطالعه قرار گرفته و بررسی اثرات بلندمدت تر WBV بر پاسخ الکترومایوگرافی عضلات دور از صفحه ویبره، به ویژه با دید درمانی مورد غفلت واقع شده است. هدف از این مطالعه، بررسی پاسخ الکترومایوگرافیک عضلات دور از صفحه ویبره به تحریک ویبره با دید درمانی، در نواحی مهم از نظر شکستگی های استخوانی حاصل از بیماری پوکی استخوان و در جمعیت در معرض خطر ابتلا به این بیماری یعنی زنان بود.
12 زن جوان سالم غیر ورزشکار (71/2 ± 66/25 سال) در مطالعه طراحی شده به صورت کارآزمایی بالینی یک سوکور شرکت کردند و به طور تصادفی به یکی از گروه های ویبره کل بدن (WBV) (تمرین سمی اسکوات استاتیک + ویبره؛ ویبره عمودی، فرکانس 30 هرتز و دامنه قله به قله جابه جایی 3 میلی متر) و درمان نما (تمرین سمی اسکوات استاتیک بدون ویبره) وارد شدند. به استثنای خاموش بودن دستگاه WBV در گروه درمان نما، پروتکل تمرین در هر دو گروه یکسان بود. آزمون های الکترومایوگرافی عضلات ارکتور اسپاین کمر، گلوتئوس ماگزیموس و رکتوس فموریس قبل و بعد از 12 جلسه تمرین انجام و پاسخ های دامنه فعالیت الکترومایوگرافی عضله (Root mean square of Electromyography یا RMS EMG) و فرکانس میانه برای تجزیه و تحلیل استخراج شد.
پاسخ RMS دو عضله ارکتور اسپاین کمر (017/0 = P)، گلوتئوس ماگزیموس (014/0 = P) و همچنین فرکانس میانه عضله ارکتور اسپاین کمر (020/0 = P) در اثر تمرین WBV نسبت به قبل از تمرین افزایش نشان داد، اما اثر خالص WBV در مقایسه با تمرین درمان نما فقط در RMS عضله گلوتئوس ماگزیموس افزایش معنی داری داشت (001/0 > P) و این افزایش به طور قابل توجهی بیش از دو عضله دیگر بود (001/0 = P).
نتایج این مطالعه حاکی از تاثیر مثبت خالص 12 جلسه تمرین با WBV بر دامنه فعالیت الکتریکی عضله گلوتئوس ماگزیموس بود. این عضله دور از صفحه ویبره بود و یکی از عضلاتی است که تقویت آن می تواند باعث وارد آوردن نیروهای فیزیولوژیک بر تروکانتر بزرگ فمور و شاید تقویت آن شده و از شکستگی های حاصل از بیماری پوکی استخوان در این ناحیه پیشگیری نماید. اهمیت کلینیکی این یافته باید در مطالعات و جمعیت های دیگر مانند زنان یائسه بیشتر تحقیق گردد.