اثربخشی درمان شناختی رفتاری گروهی بر کاهش پرخاشگری کودکان

هدف این پژوهش بررسی تاثیر درمان شناختی درمانی گروهی در کاهش علائم پرخاشگری کودکان دبستانی بود.
پژوهش حاضر از نوع طرح آزمایشی پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمام کودکان (دختر و پسر) دبستان شهر شاهرود در بازه سنی 7 الی 12 سال بود که در سال تحصیلی 91-90 در دبستان های شهر شاهرود مشغول به تحصیل بودند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی در دو گروه 20 نفره قرار گرفتند. گروه درمان به مدت 10جلسه هفتگی مداخله دریافت کرد. داده ها با پرسشنامه پرخاشگری رابطه ای و آشکار گردآوری و با روش آماری تحلیل واریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شد.
نتایج پژوهش نشان داد که درمان شناختی رفتاری گروهی توانسته است باعث کاهش پرخاشگری واکنشی کلامی و رابطه ای در کودکان شود ولی اثری روی پرخاشگری جسمانی نداشته باشد.
نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بهبود در تمامی مولفه های پرخاشگری حاصل نشد. اما رضایت بخش بودن درمان شناختی رفتاری گروهی بر کاهش پرخاشگری کودکان دبستانی، می تواند راهی موثر در بهبود رفتارهای کودکان باشد.