گزارش یک گونه از کنه های خانواده Parasitidae Acari: Mesostigmata از ایران

کنه های خانواده ی Parasitidae با بیش از 400 گونه ی شناخته شده، دارای پراکنش جهانی بوده و شکارگران آزادزی هستند که از تخم و مراحل نابالغ بندپایان خاک زی و نماتدها تغذیه می کنند (1). این خانواده شامل دو زیر خانواده ی Pergamasinae و Parasitinae است که اعضای زیر خانواده ی Pergamasinae اغلب به زیستگاه های نسبتا پایدار مانند لاش برگ کف جنگل ها و چمن زارها، خزه ها و علف های دریایی پوسیده تمایل دارند و روابط هم سفری در بین اعضای این زیر خانواده تا کنون مشاهده نشده است. اعضای زیر خانواده ی Parasitinae در زیستگاه های ناپایا مانند کود، کمپوست، آشیانه ی پستانداران و حشرات کوچک و دئوتونمف آن ها نیز اغلب به صورت هم سفر یا فورتیک (Phoretic) روی حشرات یافت می شوند (4). جنسSaprogamasus Willmann، 1949 با معرفی گونه ی S. ambulacralis Willmann، 1949 با دارا بودن صفحات پیش سینه ای کوچک و اسکلروتینی، صفحه ی سینه ای با حاشیه ی عقبی مستقیم، صفحات پس سینه ای مجزا و بدن کم اسکلروتینی از جنس Trachygamasus Berlese، 1905 جدا معرفی شد که این طبقه بندی توسط عده ای از متخصصان پذیرفته شد، اما اغلب متخصصان معتقد به مترادف بودن این دو جنس هستند که ما نیز از طبقه بندی اخیر پیروی می کنیم (1). از میان گونه های گزارش شده از ایران که متعلق به 11 جنس هستند تنها یک گونه از کنه های این جنس با نام T. gracilis Karg، 1971 از روی لاشه موش از ایران گزارش شده است (2، 3).
در بررسی های انجام شده روی کنه های میان استیگمای خاک زی در شمال غرب استان کرمان و نیز میان استیگمایان مرتبط با سخت بالپوشان در منطقه ی بم، کنه ی T. ambulacralis از خاک و لاش برگ در منطقه ی مانی (17/1/1391) و همچنین مرتبط با سوسک Oryctes elegans Prell در منطقه ی سه کهور (7/2/1391) جمع آوری و شناسایی شد که گونه ای نزدیک به T. gracilis و گزارشی جدید برای فون کنه های ایران است. این گونه با داشتن بدن بزرگ تر (900-700 میکرومتر)، وجود 18-15 جفت موی اپیستونوتال، شش جفت موی پیش مخرجی روی صفحه ی شکمی و صفحات پیش سینه ای کوچک و ذوزنقه ای شکل از گونه ی نزدیک (T. gracilis) که دارای بدن کوچک تر (475-400 میکرومتر)، 15-14 جفت موی اپیستونوتال، هفت جفت موی پیش مخرجی روی صفحه ی شکمی و صفحات پیش سینه ای بزرگ تر و تقریبا دایره ای شکل می باشد قابل شناسایی است. گونه ی T. ambulacralis جمع آوری شده از ایران با دارا بودن ویژگی های فوق و طول ایدیوزوما 713-688 میکرومتر از گونه ی T. gracilis تفکیک می شود.