تاثیر تمرین هوازی بر حافظه ارقامی و تصویری افراد مبتلا به سندروم داون

علیرغم انبوه یافته ها مبنی بر ارتباط مثبت تمرین هوازی با عملکردهای شناختی، داده ها در جمعیت هایی چون مبتلایان به سندروم داون که از نقص حافظه ای رنج می برند، اندک و محدود به نمونه های حیوانی می باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین هوازی بر حافظه کوتاه مدت افراد مبتلا به سندروم داون است.

در این مطالعه کارآزمایی بالینی، نمونه تحقیقی 20 نفری از میان مبتلایان به سندروم داون کانون سندرم داون کرج انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. پس از ارزیابی حافظه ای گروه ها توسط تست حافظه ای وکسلر، گروه آزمایش تحت یک دوره تمرین هوازی 3 ماهه، 3 جلسه در هفته، قرار گرفته سپس مجددا ارزیابی حافظه ای، از هر دو گروه، به عمل آمد. داده اده از م اارSPSS 16 و آزن آری تحلیل واریانس با اندازه های تکراری و مستقل، رد و ار.

ن داد میان حافظه های ارقامی و تصویری گروه های کنترل و آزمایش از ا وت داری ود ا (به ترتیب 585/0=P و 807/0=P)، و ا وت از ا نادار د (در هر دو حافظه 001/0>P). در حافظه های ارقامی و تصویری وه کنترل از سه ه، اد نشد (به ترتیب 63/0=P و 094/0=P)، و وه آزمایش، ات ادار و رو اا را در هر دو حافظه د د (001/0≥P)

نتایج حاضر بر ارتباط تمرین هوازی و حافظه کوتاه مدت تاکید کرده و استفاده از این قبیل تمرین ها را برای ارتقاء عملکردهای حافظه ای مبتلایان به سندروم داون موثر می داند.