مقایسه عملکرد شناختی افراد مبتلا به بتاتالاسمی مینور با افراد بهنجار در مقیاس کوتاه آزمون وکسلر

بررسی تاثیر رویدادها و رخدادهای مختلف از جمله نابهنجاری های فیزیکی و زیست – شیمی روی رفتار و توانمندی های شناختی همواره در حوزه های مختلف از اهمیت بالایی برخوردار بوده است. پژوهش حاضر به منظور بررسی و مقایسه عملکرد افراد مبتلا به بتاتالاسمی مینور با افراد عادی در آزمون وکسلر با خرده مقیاس های محاسبات، لغات، تنظیم تصاویر و طراحی با مکعب ها مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه توصیفی، 60 نفر شامل 30 فرد مبتلا به تالاسمی مینور و 30 فرد عادی با دامنه سنی 18 تا 56 سال در گروه های همتا شده انتخاب و با استفاده از آزمون وکسلر با خرده مقیاس های محاسبات، لغات، تنظیم تصاویر و طراحی با مکعب ها مورد آزمون قرار گرفتند. سپس نتایج بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS و از طریق روش های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان داد که میانگین عملکرد افراد عادی در خرده آزمون های محاسبات و لغات با سطح اطمینان 94% و در خرده آزمون تنظیم تصاویر با سطح اطمینان 95% بالاتر از افراد مبتلا به تالاسمی است. در مقیاس کلی کلامی (شامل تست های محاسبات و لغات) نیز میانگین عملکرد و توانایی افراد عادی با سطح اطمینان 99% بالاتر از افراد مبتلا به تالاسمی بود. در حالی که در مقیاس کلی غیرکلامی - عملی (شامل تست های تنظیم تصاویر و طراحی با مکعب ها) تفاوت معنی داری بین دو گروه دیده نشد. همچنین نتایج نشان داد که میانگین عملکرد زنان و مردان دو گروه افراد عادی و افراد مبتلا به تالاسمی نیز در خرده آزمونهای محاسبات و لغات با هم تفاوت معنی داری دارد. در حالی که در خرده آزمونهای تنظیم تصاویر و طراحی با مکعب ها تفاوت معنی داری بین عملکرد گروه های چهارگانه (مردان/ زنان مبتلا به تالاسمی / عادی) دیده نشد. به طور کلی، نتایج پژوهش حاضر نشان داد که افراد مبتلا به بتاتالاسمی مینور با کاهش توانایی هایی همچون سیالی کلام، استدلال کلامی، مفهوم سازی کلامی، توانایی زنجیره سازی و توالی و درک و پیش بینی موقعیت های اجتماعی و توانایی تفکر انتزاعی مواجه می شوند. اینکه آیا علت چنین کاهشی تغییرات نوروفیزیولوژیکی و عصب شناختی است یا اثرات روانشناختی که برچسب تالاسمی مینور روی این افراد می گذارد، نیاز به بررسی های بیشتر دارد.