ارزشیابی مواجهه شغلی کارگران دو کارخانه تایرسازی با ترکیب های بنزن و تولوئن

به دلیل فرآیندهای نیمه اتوماتیک در صنایع تایرسازی ایران، مواجهه شغلی قابل توجهی با حلال ها و ترکیبات آلی فراری همچون بنزن و تولوئن مورد انتظار است. مطالعه حاضر با هدف ارزشیابی مواجهه شغلی و تخمین ریسک مواجهه کارگران تولید تایر با ترکیبات نامبرده انجام گرفت.
پایش فردی 100 نفر از کارگران دو کارخانه تایرسازی واقع در حومه شهر تهران در قالب 10 گروه شغلی به روش 1501 سازمان NIOSH انجام گردید. شرایط جوی محیط کار در روزهای نمونه برداری اندازه گیری شدند. ارزیابی ریسک نیمه کمی COSHH با استفاده از پرسشنامه و ماتریس مربوطه برای مواجهه کارگران انجام گردید. یافته ها با استفاده از آزمون های تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه، رگرسیون خطی و ضریب همبستگی مورد آنالیز قرار گرفتند. مقادیر کمی بصورت میانگین±خطای استاندارد گزارش شدند.
سن، سابقه کار و پارامترهای جوی، اختلاف معنی داری بین دو کارخانه تایرسازی نداشتند. مواجهه شغلی با بنزن و تولوئن در کارخانه های A و B به ترتیب برابر 18/0±09/1، 19/0±88/1 و 30/0±07/2 و 39/0±20/3 بر حسب ppm بود که افزایش معنی داری را در کارخانه B و نیز ارتباطی معنی دار و منفی را با رطوبت نسبی نشان دادند. در کارخانه های A و B به ترتیب 10 و 14 درصد از کارگران با ریسک زیاد مواجهه شغلی با بنزن و 10 و 16 درصد از آنان با ریسک متوسط مواجهه با تولوئن در تماس بودند. همبستگی بین مواجهه شغلی و ریسک COSHH معنی دار بود.
مواجهه شغلی با بنزن در پرسنل تایرسازی بالاتر از استاندارد ایران بود، لذا بهبود شرایط کار توسط اقدامات کنترلی مناسب همچون فرایندهای خودکار و تنظیم رطوبت نسبی، توصیه می گردد. ارزیابی COSHH را می توان به عنوان روشی ساده، ارزان و سریع در ارتقای سلامت کارگران به کار برد. همچنین کنترل مواجهه پرسنل از طریق آموزش مداوم ضروری است.