ویژگی های سیستم ترشحی نوع 3 در نمونه های سودوموناس ائروژینوزای جدا شده از بیماران مبتلا به سیستیک فیبروزیس

چکیده

مطالعات کمی در مورد فاکتورهای ویرولانس باکتری در شرایط و بیماری های مزمنی مثل سیستیک فیبروزیس انجام شده است. بنابراین خلط بیماران مبتلا سیستیک فیبروزیس که از مهر ماه 1390 تا مهرماه 1391 به بیمارستان مفید مراجعه کرده بودند در رابطه با تعیین ژن های مرتبط با سیستم ترشحی نوع 3(exoT، exoS، exoU) مورد بررسی قرار گرفتند.

در این تحقیق توصیفی، بر روی سودوموناس آئروژینوزا 51 بیمار تست حساسیت آنتی بیوتیکی با روش دیسک دیفیوژن انجام شد. همچنین برای تعیین توزیع ژن های کد کننده توکسین ExoS، ExoU و ExoT در نمونه ها از تکنیک PCR استفاده شد

از 51 نمونه سودوموناس آئروژینوزا، 7/66% مقاوم به تری متوپریم، 2/37% مقاوم به جنتامایسین، 5/21% مقاوم به امیکاسین و سفپیم، 6/19% مقاوم به توبرامایسین، 7/15% مقاوم به سیپروفلوکساسین، 7/13% مقاوم به ایمیپنم و 8/9% مقاوم به سفتازیدیم بودند. نتایج PCR نشان داد که 2/90 درصد حاوی ژن exoT، 4/78 درصد حاوی ژن exoS و5/25 درصد حاوی ژن exoU بودند.

در این مطالعه، مقاومت هم زمان بر علیه آنتی بیوتیک های گروه آمینوگلیکوزیدها (جنتامایسین)، فلوئوروکوئینولون ها (سیپروفلوکساسین) و سفالوسپورین های وسیع الطیف (سفپیم یا سفتازیدیم) در 7/13% نشانه شروع ظهور مقاومت به چند دارو در این نمونه ها می باشد. با توجه به نتایج این مطالعه، احتمالا نمونه های حاوی ژن exoS در مقایسه با نمونه های حاوی ژن exoU برای بقا در مجاری تنفسی بیماران مبتلا به سیستیک فیبروزیس مناسب تر هستند.