نقش توسعه یافتگی کلاسیک در شکل گیری و گسترش سکونتگاه های غیررسمی شهری مطالعه موردی: شهر خوی

سکونتگا ه های غیررسمی به عنوان شهرهای سایه بعد از شروع انقلاب صنعتی و بوجود آمدن بازتوزیع جغرافیایی جمعیت در اروپا شکل گرفت سپس آرام آرام در کشورهای در حال توسعه پس از شروع فرآیند صنعتی شدن و نوسازی به عنوان ویژگی اصلی اکثر شهرهای چنین کشورهایی نمود پیدا کرد اما این پدیده در کشورهای اروپایی به عنوان یک پدیده میرنده عمل نموده و در طی زمان و در بستر مکان در بطن شهرها حل شدند؛ به طوری که دیگر این پدیده منحصر به شهرهای جهان در حال توسعه می باشد. چرا که حتی شهرهای کشورهای در حال توسعه ای همچون کشور ما نیز دچار این پدیده اند. شهر خوی نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد. در همین راستا هدف اساسی پژوهش حاضر شناخت وجود رابطه بین توسعه یافتگی و افزایش مهاجرت و تعداد ساکنان سکونتگاه های غیررسمی بوده و بر همین اساس فرضیه پژوهش هم این می باشد که بین افزایش توسعه یافتگی شهری و روستایی و افزایش تعداد ساکنان سکونتگاه های غیررسمی شهر خوی رابطه ای معنی داری وجود دارد. تحقیق حاضر از نوع پیمایشی تبیینی یا تحلیلی به شمار می رود. مانند اغلب تحقیقات پیمایشی تحقیق حاضر بر روی یک نمونه محدود متمرکز شده و روش نمونه گیری، روش طبقه بندی احتمالی می باشد. به عبارتی تمام سکونتگاه های غیررسمی شهر خوی در چهار جهت جغرافیایی (شمال، جنوب، غرب و شرق) طبقه بندی شدند و از میان آنها چهار محله به صورت تصادفی انتخاب گردیدند. یافته های پژوهش تاییدکننده این امر می باشد که برخلاف انتظارات اغلب پژوهشگران این حوزه با افزایش سطح توسعه مناطق شهری و روستایی تعداد مهاجران روستا- شهری و بالطبع تعداد ساکنان سکونتگاه های غیررسمی افزایش می یابد.