عملکرد واحدهای توسعه تحقیقات بیمارستان های آموزشی و راهکارهای ارتقای این واحدها

تحقیق و پژوهش از مهم ترین محورهای توسعه هر کشور است. پژوهش مقوله ارزشمندی برای تمام حوزه ها خصوصا بخش سلامت است. مطالعات بالینی بخش عمده ای از مطالعات بخش سلامت را به خود اختصاص می دهد. بر همین مبنا و با هدف توسعه پژوهش های بالینی واحدهای توسعه تحقیقات بالینی از سال 1381در بیمارستان های آموزشی راه اندازی شده اند. هدف از این پژوهش شناسایی مسایل و مشکلات فراروی این واحدها و راه کارهای بهبود آن مسایل از دید صاحب نظران حوزه سلامت است. پژوهش حاضر مطالعه ای کیفی است که در سطح کشور به صورت مقطعی (نیمه دوم سال 1391) انجام شده است. جمع آوری اطلاعات با استفاده از روش مصاحبه استاندارد باسوالات باز و روش بحث گروهی متمرکز از صاحب نظران مرتبط با موضوع که بر مبنای سابقه فعالیت آنان، میزان فعالیت واحد توسعه تحقیقات و میزان همکاری آنان با وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی انتخاب شده بودند، صورت گرفت. به منظور تحلیل داده ها در این مطالعه از روش تجزیه و تحلیل موضوعی استفاده گردید، که بر آن اساس 4 عامل اصلی در رابطه با واحدهای توسعه تحقیقات بالینی آشکار شد: 1. ضرورت تشکیل واحدهای توسعه تحقیقات بالینی 2. محدودیت های این واحدها 3. ساختار، جایگاه سازمانی و نحوه تامین مالی 4. حمایت ها و عوامل مورد نیاز برای ارتقای خدمات. نتایج نشان داد در صورت درک ضرورت تشکیل واحدهای توسعه تحقیقات بالینی از سوی مسئولان امر و بیمارستان ها، رفع محدودیت های بالفعل و بالقوه موجود، اصلاح ساختار این واحدها، ارتقای تعاملات بین بخشی و فرابخشی، تامین مناسب منابع مالی و منابع انسانی مورد نیاز این واحدها نقش مهمی در بهبود عملکرد واحدهای توسعه تحقیقات بالینی در سطح کشور خواهد داشت.