درک دانشجویان پرستاری از وضعیت موجود و مورد انتظار محیط آموزش بالینی دانشگاه علوم پزشکی ایران

محیط آموزش بالینی دارای نقش مهمی در یادگیری دانشجویان پرستاری می باشد. هرگونه اختلاف بین محیط بالینی واقعی و مورد انتظار دانشجویان پرستاری می تواند منجر به کاهش علاقه دانشجویان پرستاری به محیط های بالینی و افت عملکرد بالینی آنان گردد. هدف از این مطالعه مقایسه درک دانشجویان پرستاری از وضعیت موجود و مورد انتظار محیط-های آموزش بالینی بود.
این پژوهش یک مطالعه توصیفی- مقطعی می باشد که در ترم اول تحصیلی سال تحصیلی 89-1388 انجام گرفت. در این مطالعه 217 دانشجوی کارشناسی پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی ایران شرکت نمودند. پژوهشگر در آخرین روز کارآموزی، در محیط بالینی دانشجویان حاضر شده و پس از ارایه اطلاعات لازم پیرامون اهداف پژوهش هر دو نسخه پرسشنامه را به طور هم زمان به دانشجو تحویل داده و پس از تکمیل جمع آوری نمود. برای جمع آوری داده ها از «سیاهه محیط آموزشی بالینی» استفاده شد که حاوی 42 سوال در 6 حیطه می باشد. تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از ویرایش 16 نرم افزار آماری SPSS و آمار توصیفی و استنباطی انجام گرفت.
آزمون تی زوج نشان داد که بین میانگین نمرات کسب شده از وضعیت مورد انتظار و وضعیت موجود محیط آموزش بالینی در حیطه های مورد بررسی تفاوت وجود دارد (001/0p<). به عبارت دیگر انتظارات دانشجویان از محیط آموزش بالینی، در هیچ یک از حیطه های مورد بررسی برآورده نشده بود.
دانشجویان پرستاری درک مثبتی از محیط آموزش بالینی نداشته و درک آنان از وضعیت موجود محیط آموزش بالینی با وضعیت مورد انتظار تفاوت فاحشی دارد.