ارزیابی برنامه آموزش های علمی دانشگاه افسری امام علی (ع) (با تاکید بر مولفه های اولیه: برنامه ریزی، اهداف، محتوا و نظام اجرا)

آموزش و سنجش صرفا به معنی سنجش پیشرفت تحصیلی نیست بلکه سنجش و ارزیابی فراگیر هم فرایند و هم نتیجه اولی، لازم و ملزوم یکدیگر و دو مولفه مکمل برنامه آموزشی- درسی محسوب می شوند. آموزش فرایند و پدیده ای است که بخش وسیعی از منابع مادی و معنوی اغلب جوامع را به خود اختصاص می دهد. اغلب جوامع این نوع هزینه کرد را سرمایه گذاری بلند مدت تلقی می کنند. از این رو لازم است که عملکرد آموزشی نهادهای آموزشی به دقت و به طور مستمر از جنبه های مختلف ارزیابی شود. در این راستا، این پژوهش تلاشی است در جهت بررسی برنامه آموزش های علمی دانشگاه افسری امام علی(ع) از منظر استادان و دانشجویان که از آنها خواسته شد به یک پرسشنامه صد سوالی روا و پایای معطوف به 9 متغیر اصلی یک برنامه آموزشی- درسی پاسخ دهند؛ ولی در این مقاله صرفا به نتایج حاصل در ارتباط با چهار متغیر اولیه شامل: برنامه ریزی آموزشی، اهداف آموزشی، محتوای آموزشی و نظام اجرای آموزش ها از نگاه میزان انطباق با استانداردهای متعارف و روابط متقابل درونی اکتفا شده است. تجزیه و تحلیل کمی داده ها بر اساس ضرایب بسامد انتخاب گزینه های مربوط به متغیرها نشان داد که برنامه ریزی آموزشی- درسی دانشگاه مستلزم بازنگری و انطباق با معیارها و استانداردهای علمی است. اهداف آموزش های علمی مثبت ارزیابی می شوند ولی دانشجویان در مقایسه با استادان اشراف کمتری نسبت به اهداف دارند. هنوز تطابق و هماهنگی کاملا مثبتی بین محتوای آموزشی و برنامه آموزشی– درسی و همچنین اهداف برنامه وجود ندارد که بازنگری و بهبود کیفیت محتوای آموزشی ضرورت می یابد.