بازسازی پالینولوژیک (گرده شناختی) تاریخچه پوشش گیاهی، تغییرات آب و هوایی و فعالیت های انسان در اواخر هولوسن در منطقه کلاردشت

این پژوهش پالینولوژیک، با بررسی تورب زار تپه کلار، تاریخچه 850 ساله پوشش گیاهی را در منطقه کلاردشت در استان مازندران بازسازی و نقش آب و هوا و انسان را بررسی می کند. نمودار گرده تپه کلار نشان می دهد که پوشش گیاهی منطقه در اثر دخاالت های انسان و تغییرات آب و هوا، در طول زمان تغییرات قابل توجهی یافته است. راش، ممرز و بلوط همواره فراوانترین درختان در توده های جنگلی مجاور دشت کلار بوده اند؛ هرچند، بلوط به دلیل افزایش فعالیت های انسان در یک تا دو قرن اخیر، کاهش چشمگیری نشان می دهد. گونه هایی همانند افرا، زبان گنجشک و ملج نیز در توده های جنگلی دامنه های مشرف به دشت، حضور داشته-اند. به طوری که در دشت های همجوار تپه کلار، توسکا و لرگ گاهی به فراوانی می روییدند، ولی انسان با تغییر ویژگی های هیدرولوژیک منطقه، به ویژه زهکشی اراضی مرطوب، موجب کاهش قابل توجه توسکا و حذف لرگ شده است. البته کاهش اصلی لرگ در حدود 700 تا 800 سال پیش، در پژوهش های گرده شناسی مشابه در بخش مرکزی جنگلهای هیرکانی و نیز منطقه کولشیس در غرب گرجستان نیز ثبت شده که با توجه به همزمانی این دوره با پدیده آب و هوایی موسوم به بی نظمی اقلیمی سده های میانی، احتمالا منشا اقلیمی نیز داشته است. وجود گرده های نشان دهنده حضور انسان در منطقه، همانند گردو و گندم، در طول دوره مورد بررسی، گویای سکونت انسان در منطقه از حداقل 850 سال پیش است. باوجوداین، در 300 تا 400 سال اخیر نقش انسان در تغییر پوشش گیاهی و کاربری زمین شدت یافته که این امر از افزایش قابل توجه گرده های گیاهان معرف اراضی باز، همانند آقطی، علف هفت بند و بارهنگ برگ نیزه ای دارد.