پیش بینی وضعیت آلودگی صوتی در زیرگذرهای حیات وحش در حال احداث در پارک ملی خجیر
نویسنده:
چکیده:
با افزایش سیستم های حمل و نقل لزوم فعالیت های مرتبط با جاده سازی در مناطق مختلف با توسعه روزافزونی مواجه است. بدنبال فعالیت های مرتبط با راه سازی مشکلاتی چون آلودگی صوتی در مناطق مختلف از موارد قابل بررسی است. تاثیر منفی آلودگی صوتی هنگامی آشکار می گردد که گونه های تهدید شده در منطقه وجود داشته باشد و این آلودگی سبب کاهش جمعیت این گونه ها گردد. با احداث جاده اصلاحی پارچین- پاسداران در پارک ملی خجیر تعبیه زیرگذرهایی حیات وحش به منظور کاهش تلفات جاده ای، امری ضروری است. لذا هدف از این تحقیق برآورد تراز معادل صوت در زیرگذرهای حیات وحش درحال احداث در پارک ملی خجیر به منظور کاهش اثرات سوء این آلودگی بر گونه های حیات وحش است.
با مشاهده مستقیم و تکمیل پرسشنامه، 3 روز پرتردد هفته در پارک ملی خجیر انتخاب و اندازه گیری تراز معادل صوتی توسط دستگاه تراز سنج صوتیCastle 440 در 8 آبراهه انجام شد. در هر آبراهه 2 ایستگاه برای سنجش تراز معادل صوت درنظرگرفته شد. طول بازه زمانی اندازه گیری برای هر 8 آبراهه 4 ساعت بوده است. متغیرهای اندازه گیری شده در این پژوهش شامل تراز معادل صوت 30 دقیقه ای، مقدار بیشینه و کمینه تراز صوت و در نهایت اندازه ارتفاع و عرض دهانه و میانه هر آبراهه می باشد.
نتایج به دست آمده نشان داده است که با استفاده از معادلات خطی رگرسیون ساده بین اندازه سطح مقطع (ارتفاع×عرض) آبراهه های فعلی و تراز معادل صوت در آن ها نتایج حاصل رگرسیون خطی منفی نوع اول برازش شده است. با توجه به اندازه فعلی آبراهه ها (2/4مترمربع) و اندازه استاندارد در نظر گرفته شده برای زیرگذرهای آتی حیات وحش(35 مترمربع) که در جاده پارچین- پاسداران احداث خواهد شد، زیرگذرهای آتی دچار مشکل آلودگی صوتی نخواهد بود و نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که نیاز به تعبیه عایق های صوتی چندان حایز اهمیت نمی باشد.
با مشاهده مستقیم و تکمیل پرسشنامه، 3 روز پرتردد هفته در پارک ملی خجیر انتخاب و اندازه گیری تراز معادل صوتی توسط دستگاه تراز سنج صوتیCastle 440 در 8 آبراهه انجام شد. در هر آبراهه 2 ایستگاه برای سنجش تراز معادل صوت درنظرگرفته شد. طول بازه زمانی اندازه گیری برای هر 8 آبراهه 4 ساعت بوده است. متغیرهای اندازه گیری شده در این پژوهش شامل تراز معادل صوت 30 دقیقه ای، مقدار بیشینه و کمینه تراز صوت و در نهایت اندازه ارتفاع و عرض دهانه و میانه هر آبراهه می باشد.
نتایج به دست آمده نشان داده است که با استفاده از معادلات خطی رگرسیون ساده بین اندازه سطح مقطع (ارتفاع×عرض) آبراهه های فعلی و تراز معادل صوت در آن ها نتایج حاصل رگرسیون خطی منفی نوع اول برازش شده است. با توجه به اندازه فعلی آبراهه ها (2/4مترمربع) و اندازه استاندارد در نظر گرفته شده برای زیرگذرهای آتی حیات وحش(35 مترمربع) که در جاده پارچین- پاسداران احداث خواهد شد، زیرگذرهای آتی دچار مشکل آلودگی صوتی نخواهد بود و نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که نیاز به تعبیه عایق های صوتی چندان حایز اهمیت نمی باشد.
کلیدواژگان:
زبان:
فارسی
صفحات:
13 تا 22
لینک کوتاه:
https://www.magiran.com/p1257811