بررسی تاثیر درمان فاز اول بیماری پریودنتال بر فراوانی تولد نوزادان زودرس و با وزن کم در مادران باردار مبتلا به بیماری پریودنتال

هدف مطالعه ی حاضر بررسی میزان تاثیر درمان پریودنتال بر وقوع نوزادان نارس و با وزن کم در مادران باردار مبتلا به پریودنتیت خفیف تا متوسط بود.
برای 60 بیمار شرکت کننده در مطالعه، معاینات پریودنتال شامل اندازه گیری عمق پاکت (PD یا Probing depth)، میزان از دست رفتن چسبندگی بافت های پریودنتال (CAL یا Clinical attachment level) و نیز خونریزی هنگام پروب کردن (BOP یا Bleeding on probing) ثبت شد. پس از آن، گروه مورد (شامل 30 بیمار) تحت درمان پریودنتال شامل آموزش بهداشت، جرمگیری و تسطیح سطح ریشه در شروع مطالعه و در انتهای ماه هشتم بارداری قرار گرفتند. برای گروه شاهد (شامل 30 نفر) تنها شاخص های پریودنتال ثبت گردید.
وقوع نوزادان با وزن کم و نارس در گروه مورد به صورت معنی داری نسبت به گروه شاهد کمتر بود (006/0 = P) و هیچ گونه ارتباطی بین شاخص های کلینیکی اندازه گیری شده با مدت زمان بارداری و یا وزن نوزادان ملاحظه نشد. از طرفی، یک ارتباط مثبت و ضعیف بین وزن نوزادان با بهبود شاخص های پریودنتال مشاهده شد.
نتایج مطالعه از این فرضیه که پریودنتیت مادران باردار عاملی جهت به دنیا آوردن نوزادان با وزن کم و نارس در نمونه های مطالعه ی حاضر می باشد، حمایت می کند. بنابراین درمان پریودنتال در مادران مبتلا به پریودنتیت می تواند به کاهش مشکلات حین بارداری و افزایش وزن نوزادان کمک نماید و باعث می شود تا نوزادان در زمان طبیعی به دنیا بیایند.