رفتارهای پیشگیرانه ازسرطان پستان در معلمین زن مدارس راهنمایی شهر زاهدان

سرطان پستان شایع ترین نوع سرطان در زنان و اولین سرطان شایع میان زنان ایران است، ازآنجایی که روش های غربالگری ازجمله بهترین روش های تشخیص زودرس می باشند. وانجام آنها به طور چشمگیری از شیوع آن پیشگیری می کند لذا این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش بر وضعیت آگاهی، نگرش و رفتارهای پیشگیرانه از سرطان پستان در معلمین زن مدارس راهنمایی شهر زاهدان انجام یافته است.
این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی می باشد. که بر روی 240 نفر از معلمین زن مدارس راهنمایی شهر زاهدان در سال 1391 که با نمونه گیری چند مرحله ای در دوگروه مداخله و شاهد انتخاب شدند، انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته دوقسمتی مشتمل بر سوالات دموگرافیک و سوالات مربوط به آگاهی، نگرش و رفتار بود که پس از تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. بعد از بررسی نتایج پیش آزمون، مداخله آموزشی با استفاده از روش سخنرانی، نمایش فیلم، بحث گروهی و پرسش و پاسخ صورت گرفت و پس از گذشت2ماه، ارزیابی ثانویه انجام یافت. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار (15)spss و آزمون های آماری تی زوجی و کای اسکوئر تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج این مطالعه نشان داد که براساس آزمون تی زوجی میانگین نمره آگاهی، (از 55/34 به 27/40)، نگرش (از31/41 به18/44) و رفتار (از05/11به 81/12) درگروه مداخله، قبل و بعد از مداخله آموزشی دارای اختلاف معنی داراست (001/0p<). اما در گروه کنترل قبل و بعد از مداخله آموزشی اختلاف معنی داری مشاهده نشد.
نتایج این مطالعه نشان داد که برنامه آموزشی تدوین شده بر بهبود سطح آگاهی، نگرش و رفتارهای پیشگیرانه از سرطان پستان درمعلمین موثر خواهد بود. لذا توصیه به طراحی و اجرای برنامه های مختلف آموزشی در زمینه تشخیص زودرس سرطان پستان در راستای تقویت آگاهی، نگرش و عملکرد معلمین می گردد.