تاثیر نوع پپتید راهنما بر انباشت پروتئین ضدویروس گریفیتسین در توتون تراریخته

تا سال 2010 حدود 34 میلیون نفر آلوده به ویروس HIV بوده اند. ایدز با روش های کنونی قابل درمان نیست اما پروتئین گریفیتسین GRFT توانایی غیرفعال کردن HIV و جلوگیری از انتقال سلول به سلول HIV را دارد. در این تحقیق ابتدا توالی ژن بر اساس ترجیح کدونی گیاه بهینه سازی شد، سپس دو سازه ژنی pBIgR-KD و pBIgR-ZR ساخته شدند که ژن GRFT به ترتیب تحت کنترل پپتید راهنمای KDEL و بخش انتهای N پپیتد راهنمای Zera قرار گرفت. قطعات برگی توتون رقم سامسون با آگروباکتریوم سویه LBA4404 حاوی سازه های مورد نظر تلقیح شد. شاخساره های تشکیل شده بر روی محیط MS حاوی یک میلی گرم بر لیتر BA و 1/0 میلی گرم بر لیتر به محیط القای ریشه (1⁄2 MS بدون هورمون) منتقل شدند. بررسی شاخساره های تراریخت مقاوم به کانامایسین با PCR و سادرن بلات الحاق موفق دو تا سه نسخه از ژن GRFT را در لاین های مورد بررسی نشان داد. بررسی بیان گریفیتسین در سطح رونوشت با RT-PCR و Real Time PCR نشان از قابلیت متفاوت لاین های تراریخته توتون در بیان GRFT داشت. بر اساس نتایج SDS-PAGE یک باند احتمالی در ناحیه KD 27 مشاهده شد. آزمون وسترن بلات دو باند پروتئینی به صورت دایمر و مونومر به ترتیب با وزن های مولکولی 13 و 27 کیلودالتون را نشان داد. کمی سازی نتایج آزمون ELISA نشان داد که با هدف گذاری پروتئین در اجسام پروتئینی در مقایسه با شبکه آندوپلاسمی انباشت بالاتر پروتئین نوترکیب را در پی دارد. بر اساس این تحقیق با بهینه سازی توالی ژن، انتخاب میزبان مناسب و استفاده از پپتید راهنمای موثر می توان سطوح بالایی از پروتئین نوترکیب را به دست آورد.