بررسی مقاومت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام در جدایه های اشریشیا کلی و جستجوی مولکولی اشریشیا کلی O157:H7 در پرندگان زینتی شهرکرد

پرندگان زینتی می توانند عوامل بیماری زای انسانی را در خود جای دهند و در انتقال و گسترش عوامل عفونی مقاوم به دارو به انسان نقش داشته باشند. با توجه به علاقه بسیاری از مردم در نگه داری از پرندگان زینتی، مطالعه حاضر با مطالعه بر روی پرندگان زینتی شهرکرد، اشریشیا کلی های مقاوم به آنتی بیوتیک های بتالاکتام و جستجوی مولکولی اشریشیا کلی O157:H7 بررسی شدند. شایان ذکر است اشریشیا کلی O157:H7 عامل بیماری های روده ای انسانی و سندروم مرگبار اورمی همولیتیک در دنیاست. در مجموع 256 نمونه مدفوعی از پرندگان زینتی (مرغ عشق، بلدرچین، بلبل، طوطی، مینا، سهره، فینچ، مرغ بهشتی، طاووس و قرقاول) از نقاط مختلف شهرکرد به وسیله ی سواب استریل جمع آوری شدند. سواب ها مستقیما درون محیط آبگوشت تریپتون سوی (TSB) قرار داده شدند. در آزمایشگاه نمونه ها بر روی محیط های مکانکی آگار و مکانکی محتوی آگار سوربیتول به عنوان محیط های انتخابی کشت داده شدند. سپس آزمون آنتی بیوگرام با استفاده از روش انتشار دیسک انجام شد. کلونی های مشکوک به اشریشیا کلی O157:H7 به وسیله آزمون واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) ارزیابی شدند.
اشریشیا کلی از 31 نمونه (1/12 درصد) از 256 نمونه جداسازی شد. میزان مقاومت جدایه ها به آنتی بیوتیک های ایمیپنم، سفوتاکسیم، سفیکسیم، سفالکسین، آموکسی سیلین، پنی سیلین جی و اگزاسیلین به ترتیب صفر، 2/3، 1/16، 3/90، 100، 100 و 100 درصد بود. در هیچ کدام از نمونه ها اشریشیا کلی O157:H7 یافت نشد.
گرچه پرندگان زینتی در این منطقه منبع یا حامل اشریشیا کلی O157:H7 نبودند، اما اشریشیا کلی های مقاوم به آنتی بیوتیک های بتالاکتام را در خود جای داده بودند و می توانند عامل مهمی در انتقال عفونت های مقاوم به دارو از پرندگان زینتی به انسان، به ویژه کودکان تلقی شوند و خطری بالقوه برای سلامت انسان ایجاد کنند. با توجه به آنچه ذکر شد توصیه می شود، صاحبان پرندگان زینتی و همچنین عموم مردم را از خطرات بالقوه ی نگه داری از پرندگان زینتی آگاه کرد.