تحلیل بنیادی سهام با رویکرد کارایی در مرزهای واقعی و تعیین اهمیت شاخص ها برای رسیدن به شرایط مطلوب

تحلیل بنیادی سهام دو مرحله دارد. مرحله اول بررسی صورت های مالی شرکت مثل صورت سود وزیان، ترازنامه و ارزیابی سودآتی است. در گام دوم ارتباط دادن سودآتی به ارزش بازار است. این مقاله با معیار قرار دادن همین مبحث و استفاده از مرزکارایی واقعی به تحلیل بنیادی سهام برای پیبردن به وضعیت موجود و بررسی اهمیت شاخصها با روش- های آماری برای پیبردن به فرایند رسیدن به وضعیت مطلوب میپردازد. روش پژوهش مورد استفاده توصیفی – تحلیلی و جامعه آماری تمامی شرکتهای بورس اوراق بهادار طی سالهای 1386 تا 1388 میباشد. در ابتدا از تحلیل خوشهای شرکتهای همگون – 198 شرکت- انتخاب گردیدند. سپس با استفاده از 9 شاخص و روش تحلیل پوششی داده ها به بررسی کارایی دو مرحله ای – رویکرد مدیریتی و ارزشگذاری- شرکتها پرداخته شد و بر اساس آن تحلیل بنیادی صورت گرفت. در مجموع دو گام شرکتهای گروه سرمایه گذاری سایپا، خدمات انفورماتیک و توسعه صنایع بهشهر بهترین عملکرد را داشته اند که با توجه به منطق تحلیل بنیادی میتوان گفت شرکت توسعه صنایع بهشهر همافزایی بیشتری در آینده خواهد داشت. در مرحله بعد برای هرگام از تحلیل بنیادی به بررسی میزان تاثیر شاخصها با استفاده از تحلیل تشخیصی چندگانه پرداخته شد. در گام اول شاخص سایر دارایی ها بیشترین و دارایی ثابت کمترین و در گام دوم ارزش بازاری سهام بیشترین و ارزش دفتری سهام کمترین تاثیر را بر کارایی یا عدم کارایی شرکتها داشته اند. اهمیت این شاخصها میتواند مسیر رسیدن به کارایی بالا را درآینده نشان دهد. با توجه به شکاف شاخصها در اولویت بندی، میتوان گفت رویکرد شرکتها در درآمدزایی و بازار محوری، مهمترین عامل موفقیت آنها در عملکرد مدیریتی و ارزشگذاری میباشد.