بررسی میزان بروز عفونت های بیمارستانی و تعیین عامل میکروبی آنها در بیماران سوختگی بیمارستان قطب الدین شیراز

بیماران دچار سوختگی به دلیل از دست دادن سد دفاعی پوستی، سرکوب ایمنی ناشی از سوختگی، اقامت طولانی در بیمارستان و اقدامات تشخیصی و درمانی تهاجمی در معرض خطر ابتلا به عفونت هستند. اکثر مطالعات مربوط به عفونت در بیماران سوختگی، در ارتباط با عفونت زخم سوختگی هستند و در مورد سایر عفونت های بیمارستانی (ادراری، خونی) کمتر مطالعه شده است. هدف از این مطالعه، تعیین میزان بروز عفونت های بیمارستانی در مرکز سوختگی قطلب الدین شیراز بود. در طی مدت مطالعه کلیه بیمارانی که در 48 ساعت اول بستری، علایم و نشانه هایی از عفونت نداشتند وارد مطالعه شدند. برای تشخیص عفونت های بیمارستانی از تعاریف مرکز کنترل بیماری ها(Center for Diseases Control) استفاده گردید. 106 بیمار، واجد شرایط ورود به مطالعه بودند. 91 بیمار (86%) دچار حداقل یک نوع عفونت شدند (44.7 در هزار شخص - روز بستری) که شامل عفونت های ادراری، خونی و زخم سوختگی به ترتیب 28، 30 و 91 مورد بود. شایع ترین ارگانیزم ایجاد کننده عفونت های بیمارستانی، پسودوموناس آئروجینوزا بود. با توجه به بروز بالای عفونت های بیمارستانی در مرکز مورد مطالعه، بهبود روش ها و سیاست های کنترل عفونت و آموزش جامع در زمینه مبارزه با عفونت برای همه کارکنان مراقبت های بهداشتی ضروری است.