بررسی اثر توانبخشی روانی مبتنی بر آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر افزایش شادکامی نوجوانان کم شنوا

آسیب شنوایی می تواند کیفیت زندگی نوجوانان کم شنوا را تحت تاثیر قرار دهد و به انزوای اجتماعی و افسردگی منجر شود پژوهش حاضر درصدد بررسی اثربخشی مشاوره توانبخشی مبتنی بر آموزش گروهی مهارت های مثبت اندیشی بر افزایش شادکامی کم شنوایان دختر و پسر بود.
مطالعه حاضر از نوع تجربی بوده و در آن از طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه شاهد استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان آموزشگاه های دخترانه و پسرانه کم شنوایان مقاطع دبیرستان، جنوب تهران در سال تحصیلی 1392-1391 بود، از طریق روش نمونه گیری چندمرحله ای، 48 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مورد و شاهد 12 نفری برای پسران و دختران، گمارده شدند. گروه های مورد به مدت هشت جلسه 45 دقیقه ای به مدت دو روز در هفته تحت آموزش مهارت های مثبت اندیشی قرار گرفتند. نمره پرسش نامه شادکامی آکسفورد قبل و بعد از مداخله مقایسه شد.
نتایج این پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر افزایش شادکامی کم شنوایان تاثیر معنی داری دارد(p<0/01) همچنین متوسط نمره شادکامی در دو گروه دختران و پسران تفاوت معنی داری با یکدیگر مشاهده شد(p<0/01).
با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت که آموزش مهارت های مثبت اندیشی موجب افزایش نمره شادکامی نوجوانان کم شنوا می شود. بنابراین می توان روش به کار گرفته شده در پژوهش حاضر را روش مناسبی برای مداخلات روانی تربیتی و مشاوره ای و درمانی در نوجوانان کم شنوا قلمداد کرد.