موانع و تنگناهای تحقیقاتی از دیدگاه اعضاء هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال 1390

اهمیت به امر تحقیقات و افزایش فعالیت های پژوهشی در هر کشوری سبب توسعه و پیشرفت می شود. هدف مطالعه حاضر تعیین موانع پژوهشی از دیدگاه اعضاء هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه است.
این مطالعه توصیفی مقطعی به روش سرشماری از کلیه اعضاء هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال 1390 انجام پذیرفت. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای بر اساس مقیاس لیکرت بود که در دو بخش کلی ویژگی های فردی و موانع پژوهشی تنظیم گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از جداول فراوانی نسبی و مطلق، میانگین و ضریب همبستگی اسپیرمن با استفاده از نرم افزارSPSS نسخه 16 استفاده گردید.
موانع سازمانی فراوانی بالاتری را نسبت به سایر موانع در زمینه انجام تحقیقات به خود اختصاص می دهند، لذا ارتباط معنی داری بین عوامل سازمانی و عوامل پژوهشی وجود دارد (001/0=P). عدم درآمد کافی ناشی از تحقیقات، عدم استفاده از نتایج تحقیقات و وجود مقررات دست و پاگیر مهمترین آنها بود. عوامل شخصی نیز فراوانی بالایی به خود اختصاص می دهند که در این زمینه مسائل و مشکلات خانوادگی و عدم روحیه پژوهشگری مهمترین موانع پژوهش شناخته شدند.
نتایج این پژوهش لزوم از بین بردن موانع سازمانی، فردی و پژوهشی را از طرف معاونت تحقیقات و فناوری و مسئولان طلب می کند. هم چنین اتخاذ تدابیری نظیر تشویق های مادی و معنوی و فراهم کردن فرصت مناسب جهت انجام تحقیق می تواند گام موثری در راستای توسعه کمی و کیفی پژوهش باشد.