گرایش دانشجویان به رفتارهای پرخطر و ارتباط آن با متغیرهای فردی- اجتماعی و بهزیستی روان شناختی

یکی از مسائل شایع که می تواند مخل بهزیستی روان شناختی باشد، رفتارهای پرخطر است. ازآنجائی که رفتارهای پرخطر عمدتا در جمعیت نوجوان و جوان شیوع دارد، این پژوهش به بررسی گرایش دانشجویان به رفتارهای پرخطر بر اساس متغیرهای جمعیت شناختی و ارتباط آن با بهزیستی روان شناختی پرداخته است.
این مطالعه از نوع توصیفی- همبستگی بود و جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان دختر و پسر مشغول به تحصیل در دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی 92-1391 بود. از این میان، نمونه ای به حجم 192 نفر (143پسر و 49 دختر) به صورت خوشه ایچندمرحله ای از بین دانشکده های دانشگاه انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، مقیاس خطرپذیری و مقیاس سلامت روان استفاده شد. داده ها از طریق نرم افزار SPSS-16 و با آزمون های گشتاوری پیرسون، تحلیل واریانس یک طرفه و تی مستقل تحلیل شدند.
بهزیستی روان شناختی با رفتار پرخطر و همچنین تقریبا با تمامی ابعاد رفتار پرخطر رابطه منفی معنادار داشت. دانشجویان پسر و دانشجویان ساکن خانه دانشجویی در مقایسه با سایر دانشجویان گرایش بیشتری به رفتارهای پرخطر نشان دادند (01/0p ≤).
این مطالعه ضرورت توجه بیشتر بر متغیرهای فردی اجتماعی و به ویژه محل سکونت و بهزیستی روانشناختی دانشجویان را به منظور پیشگیری از افزایش گرایش دانشجویان به رفتارهای پرخطر نشان می دهد.