بررسی کاربرد رویکرد فرآیند عمل بهداشتی در ارتقای مهارت های فرزندپروری مادران

برنامه فرزندپروری مثبت بارویکرد فرآیند عمل بهداشتی برای والدین کودکانی که در معرض ابتلا به اختلالات رفتاری و عاطفی قرار گرفته اند به کار می رود و هدف این پژوهش بررسی کاربرد رویکرد فرآیند عمل بهداشتی در ارتقای مهارت های فرزندپروری مادران بود.
این پژوهش بر روی مادران واجد فرزند 3 الی 8 سال انجام شد. حجم نمونه 120 نفر تخمین زده شد. روش نمونه گیری به صورت خوشه ایچند مرحله ای تصادفی بود. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه طراحی شده بر اساس سازه های مدل رویکرد فرآیند عمل بهداشتی و آزمون آسکی بود. روایی محتوی و صوری پرسشنامه و چک لیست ها توسط پانل خبرگان تایید شد و روایی ساختاری هم با تحلیل عاملی تاییدی به دست آمد. پایایی ابزارهای اندازه گیری نیز توسط آلفا کرونباخ به دست آمد. اطلاعات جمع آوری شده با نرم افزار آماری SPSSIBM نسخه 21تحلیل گردید.
آزمون کای دو نشان داد که بین دو گروه مداخله و غیر مداخله از نظر میانگین رفتار مهارت های فرزندپروری قبل و بعد از مداخله، اختلاف معنی دار آماری وجود دارد. با آزمون تی مستقل مشخص شد که بعد از مداخله آموزشی، میانگین نمره سازه های پرسشنامه در هر دو گروه اختلاف معنی داری داشت و نتایج آنالیز رگرسیون و رگرسیون لوجستیک نشان داد که سازه های مدل تبیین کننده 71/9-53/1٪ واریانس انجام مهارت های فرزندپروری بودند و مدل برازش خوبی را نشان داد.
با توجه به یافته های پژوهش چنین استنباط می شود که مداخله آموزشی ای که در چارچوب مدل رویکرد فرآیند عمل بهداشتی و بر اساس سازه های این مدل طراحی شده بود، تاثیر مثبتی در ارتقای مهارت های فرزندپروری مادران داشته و عملکرد آنها را به طور چشمگیری افزایش داده است. لذا شایسته است از این مدل در برنامه ریزی های آموزشی مربوط به آموزش خانواده خصوصا مهارت های فرزندپروری بهره گرفته شود.