جایگاه امامت درنظام اخلاقی اسلام
نویسنده:
چکیده:
توجه به مبدا و معاد و نیز انسان شناسی و هستی شناسی در تنظیم روابط اخلاقی انسان با خود، خدا و سایر موجودات تاثیری مستقیم دارد. نهاد امامت، در شناخت انسان از این موضوعات دارای نقشی اساسی است و از انحراف فکری در این حوزه ها جلوگیری می کند.
مرجع و معیار شناخت فضایل و رذایل در اسلام، قرآن و سنت است؛ ولی این دو منبع به مبین و مفسر نیاز دارند و امام معصوم بهترین و کامل ترین مبین قرآن و سنت به شمار می رود. همچنین اسلام برای تحقق اخلاق اسلامی در جامعه دو راهکار عملی در نظر گرفته است؛ یکی تشکیل حکومت دینی و دیگری معرفی الگوهای عملی. امامان معصوم(ع) به عنوان بهترین حاکمان و نیز الگوهای عملی در جامعه حضور دارند.
بنابراین امامت و امامان هم از نظر پایه ریزی شالوده اخلاق اسلامی و هم ارائه الگوی عملی و تحقق اخلاق اسلامی در جامعه، نقشی اساسی و بی بدیل ایفا می کنند.
مرجع و معیار شناخت فضایل و رذایل در اسلام، قرآن و سنت است؛ ولی این دو منبع به مبین و مفسر نیاز دارند و امام معصوم بهترین و کامل ترین مبین قرآن و سنت به شمار می رود. همچنین اسلام برای تحقق اخلاق اسلامی در جامعه دو راهکار عملی در نظر گرفته است؛ یکی تشکیل حکومت دینی و دیگری معرفی الگوهای عملی. امامان معصوم(ع) به عنوان بهترین حاکمان و نیز الگوهای عملی در جامعه حضور دارند.
بنابراین امامت و امامان هم از نظر پایه ریزی شالوده اخلاق اسلامی و هم ارائه الگوی عملی و تحقق اخلاق اسلامی در جامعه، نقشی اساسی و بی بدیل ایفا می کنند.
کلیدواژگان:
نظام اخلاقی اسلام ، امامان معصوم ، فضایل ، رذایل ، خودشناسی ، خداشناسی
زبان:
فارسی
انتشار در:
در صفحه:
75
لینک کوتاه:
https://www.magiran.com/p1319441