تبیین فرآیند قرض گیری واژه های آلمانی در زبان فارسی: رویکرد بهینگی

در این مقاله که با هدف تبیین فرآیند قرض گیری واژه های آلمانی بر اساس محدودیت های زبان فارسی و در چارچوب نظریه بهینگی نگاشته شده، نحوه سازگاری خوشه های همخوانی و واکه های مرکب زبان آلمانی و همچنین واجهایی که در وام واژه های آلمانی جایگزین می شوند مورد بررسی قرار گرفته است. نظریه بهینگی که توسط پرینس و اسمولنسکی (1993) مطرح شد با برخورداری از مفاهیم کلیدی محدودیت های پایایی و نشانداری، در اصل مناسب ترین رویکرد برای تبیین این جنبه از توانش زبانی است. به همین منظور تعداد 30 وام واژه آلمانی به عنوان پیکره داده های پژوهش انتخاب شد که برخی از آنها به روش اسنادی از منابع مکتوب استخراج شده و بقیه نام تجاری محصولات آلمانی هستند که به روش میدانی گردآوری گردیده است. با تحلیل توصیفی داده های مذکور در چارچوب نظریه بهینگی نتایج زبانشناختی ارزشمندی به دست آمد که از آن جمله می توان شکسته شدن خوشه همخوانی آغازین در وام واژه های آلمانی از طریق درج واکه در زبان فارسی را نام برد.