تحلیل تجزیه ساختاری انتشار دی اکسید کربن (CO2) صنعتی ایران با رویکرد داده-ستانده

ذخایر عظیم سوخت های فسیلی کشور توجه جدی به صرفه جویی در مصرف انرژی را کم رنگ و دامنه اتلاف در این زمینه را فراخ کرده-است. به دلیل تجهیزات فرسوده و ساختار سنتی بسیاری از صنایع و محدودیت داده ها، مطالعات اندکی در این خصوص برای بخش صنعت کشور صورت گرفته است. این مطالعه با رویکرد تجزیه ساختاری، تغییرات در انتشار CO2 را با استفاده از جداول داده-ستانده 1370، 1375 و 1380 برای بخش های مختلف صنعتی، طی دوره های75-1370 و 80-1375 بررسی می کند و عوامل اصلی تغییرات در انتشار را تجزیه و تحلیل می کند. در هر دو دوره، سطح تقاضای نهایی مهم ترین عامل موثر بر افزایش انتشار CO2 بوده است. روند تحولات ساختاری صادرات بهبود یافته به طوری-که اثری کاهنده بر انتشار داشته است. توسعه فناوری صنایع، اگرچه تاثیری اندک بر کاهش انتشار داشته است، با این وجود بهبود در سطح صادرات به عنوان عاملی در جهت کاهش انتشار طی دوره 80-1375 بوده-است. بهبود در کارایی انرژی از مهم ترین عوامل کاهش انتشار CO2 در فعالیت های «حمل و نقل»، «تصفیه و تولید فرآورده های نفتی»، «تولید سایر محصولات کانی غیرفلزی» و «تولید فلزات اساسی» بوده است. برای کاهش انتشار لازم است همچنان توجه ویژه ای به این عامل صورت گیرد.