مدیریت راهبردی منابع انسانی و گرایش زنجیره تامین برای بهبود کیفیت سازمان

اغلب تحقیقات مدیریت راهبردی منابع انسانی بر روی سازمان های مجرد و کانونی و نیز بر روی فعالیت هایی که در داخل شرکت ها وجود دارد متمرکز شده است. هدف از این مقاله پی ریزی شالوده ای برای بررسی مدیریت راهبردی منابع انسانی در زنجیره تامین است. در این مقاله چارچوبی برای شناسایی عوامل موثر بر اهمیت تاثیرگذاری اتخاذ گرایش زنجیره تامین و نیز ضرورت دست یابی و سرمایه گذاری در گرایش زنجیره تامین برای شکل دهی احتمالاتی مفصل عرضه می شود که شیوه های مدیریت راهبردی منابع انسانی را شکل می دهد. برای رسیدن به این هدف چندین راه کار از مدیریت راهبردی منابع انسانی به زنجیره تامین تجزیه و تحلیل می شود: 1- برجسته کردن تقاطع نادیده گرفته شده بین دو جریان از تحقیقات مدیریت راهبردی منابع انسانی و گرایش زنجیره تامین برای طرح راهبردهایی در حل چالش های پیچیده مدیریتی و سرمایه گذاری در فرصت های رقابتی ایجاد شده توسط روابط مرزی متقابل. 2- گسترش شرایط مرزی مدیریت راهبردی منابع انسانی و نظام های منابع انسانی از شرکت عمدتا مجرد درون سازمانی و تمرکز بر شرکتی دیگر که شامل هر دو نوع روابط برون سازمانی و درون سازمانی باشد.3- معرفی چارچوبی برای درک ارتباط بین نظام های منابع انسانی، گرایش زنجیره تامین و نتایج راهبردی.4- معرفی چارچوبی برای تحقیق در زمینه زنجیره تامین با تکیه بر نظریه پردازی های قبلی در مدیریت راهبردی منابع انسانی. سرانجام، نقش منابع انسانی نیروی انتظامی برای بهبود کیفیت و دست یابی به وضعیت مطلوب مطرح می شود و گزاره هایی برای تحقیقات آینده همراه با یک الگوی تصمیم گیری مطرح می شود که مفاهیمی مهم را برای پژوهش در زمینه های مدیریتی شرح می دهد.