بررسی ناهنجاری های دندانی در دانش آموزان دبیرستانی شهر مشهد در سال 1379

امروزه ناهنجاری های مربوط به شکل، اندازه و شماره دندان، که می‎تواند کمتر یا بیشتر از اندازه‎ی طبیعی باشد، به صورت یک مشکل بزرگ برای بیماران ارتودنسی مطرح است. هدف از این پژوهش، بررسی اندازه‎ی ناهنجاری های تاج دندان، مانند دندان‎های کناری میخی شکل، هیپوپلازی مینا، وجود کاسپ پالاتالی در لترال‎ها (کاسپ تلون)، بدشکلی دندانی و کاسپ افزوده در دندان‎های خلفی بود.
مواد و روش‎ها: این بررسی مقطعی، شیوه‎ی معاینه‎ی مستقیم، با استفاده از برگه‎ی اطلاعاتی بود. در این پژوهش شمار 906 دانش آموز (416 دخترو 490 پسر) دبیرستانی بادامنه‎ی سنی 15تا 18سال ازنواحی هفتگانه‎ی آموزش و پرورش شهرمشهد، بررسی شدند. نمونه‎گیری، به‎گونه‎ی تصادفی خوشه‎ای (Random cluster sampling) انجام شد. در این پژوهش، با بهره‎گیری از نرم افزار آماری SPSS، آماره های توصیفی محاسبه و سپس، با بهره‎جویی از آزمون دقیق فیشر در جدول‎های توافقی (Fisher exact test 2 by 2 cross tabulation)، واکاوی آماری انجام پذیرفت.
یافته ها: 1) در این بررسی شیوع ناهنجاری در جمعیت پسران 18 نفر (6/3 درصد) و دختران 10 نفر (5/2 درصد) بود. 2) ناهنجاری دندانی، بر پایه‎ی فراوانی، به ترتیب، دربردارنده‎ی لترال میخی‎شکل 3/39درصد، بدشکلی دندانی 4/21 درصد، وجود کاسپ پالاتالی لترال‎ها 4/21 درصد، کاسپ افزوده در دندان‎های خلفی3/14 درصد و دیسپلازی مینا 6/3 درصد بود. 3) از نظر ناهنجاری، بد شکلی دندانی و وجود میخی تفاوتی معنی‎داری بین پسران و دختران مشاهده نگردید.
نتیجه گیری: در این بررسی نتیجه گرفته می‎شود، اگر چه شیوع ناهنجاری های دندانی در دو جنس متفاوت است وتفاوت موجود بیانگر وجود لترال‎های میخی شکل بیشتر در دختران و وجود کاسپ افزوده و دیسپلازی مینای پیشین در پسران دیده شد ولی معنی‎دار نبودن تفاوت بیانگر عدم دخالت جنس در ناهنجاری های دندان می‎باشد.