تعیین رابطه خودزنی و اختلال شخصیت در سربازان

اختلالات روانی علت مهمی از بیماری ها در میان سربازان می باشد و دلیل شایعی برای معافیت از خدمت سربازی بوده است. این مطالعه با هدف تعیین رابطه خودزنی و اختلال شخصیت در سربازان انجام گرفت.
در این مطالعه موردی - شاهدی 30 سرباز مراجعه کننده به درمانگاه یک بیمارستان روانپزشکی (گروه مورد) و 30 سرباز مراجعه کننده به درمانگاه یک مرکز نظامی غیرروانپزشکی (گروه شاهد) به صورت تصادفی انتخاب شدند. افراد تحت مصاحبه بالینی و معاینه روانی قرار گرفتند و اختلالات شخصیت در این بیماران براساس معیارهای DSM-IV-TR تشخیص داده شد. فراوانی خودزنی و اختلال شخصیت در میان این افراد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
در این بررسی 63/3% از سربازان مورد و 6/7% از گروه شاهد سابقه خودزنی داشتند. 56/7% بیماران روانپزشکی و 20% سربازان شاهد مشخصه های اختلالات شخصیت داشتند. بطور کلی در گروه مورد 78/9% از افرادی که خودزنی داشتند در مقابل 18/2% افراد بدون سابقه خودزنی دارای اختلال یا صفات شخصیت کلاستر B بودند که از نظر آماری اختلاف معنی داری وجود داشت (0/002=p). این اختلاف در گروه شاهد نیز معنی دار باقی ماند (0/003=p).
با توجه به ارتباط خودزنی با شخصیت کلاستر B و همچنین تکانشگری بودن این شخصیت ها، با بررسی قبل از ورود به خدمت سربازی و شناسایی و درمان پیشگیرانه یا معاف کردن موارد شدید می توان از بروز خودزنی و خودکشی جلوگیری کرد.