مکانیابی بهینه ایستگاه های آتش نشانی و خدمات ایمنی روستایی در شهرستان بوکان

عدم وجود امکانات و تجهیزات امدادی در روستاهای کشور، عدم دسترسی سریع نیروهای امدادی به روستاها و دوری روستاهای کشور از مراکز ارائه دهنده خدمات ایمنی، از گذشته تاکنون موجب خسارات و تلفات زیادی در روستاها شده است. با توجه به مقرون به صرفه نبودن استقرار مراکز آتش نشانی و خدمات ایمنی در تمامی روستاها، احداث و مکانیابی صحیح این پایگاه ها می تواند موجب افزایش کارایی و ضریب ایمنی روستاها شود. این پژوهش باهدف تعیین روستاهای مناسب برای ارائه خدمات ایمنی و آتش نشانی در سطح شهرستان بوکان، به مطالعه وضعیت فعلی ایمنی در روستاهای شهرستان پرداخته و با استفاده از مدلANP، به انتخاب سیستماتیک روستاهای مناسب خدمات ایمنی پرداخته است. روش تحقیق توصیفی تحلیلی و جامعه آماری تحقیق، روستاهای شهرستان بوکان و جامعه نمونه شش روستای منتخب بوده است. نتایج نشان می دهد که نخست، وضع موجود ارائه خدمات ایمنی در سطح روستاهای شهرستان نامناسب و فاقد الگوی علمی است. سپس چهار روستای داشبند، نوبار،گلولان و جوانمرد بیشترین و روستاهای ساری قامیش و ناچیت کمترین اولویت را برای ایجاد پایگاه آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرستان بوکان دارند.