اپیدمیولوژی آسیب های ناشی از سرسوزن و اجسام تیز و برنده در کارکنان بهداشتی درمانی ایران: مرور سیستماتیک و متاآنالیز

آسیب های ناشی از وسایل تیز و برنده یک خطر شغلی مهم برای کارکنان بهداشتی درمانی هستند. این مطالعه با هدف تعیین وسیله، موقعیت، زمان منجر به آسیب و اقدامات انجام شده پس از آسیب در کارکنان بهداشتی درمانی ایران انجام شد.
در این مطالعه ی مرور سیستماتیک و متاآنالیز، از موتورهای جستجوی Magiran، Sid، Medlib، Iran Medex، Google Scholar، ISI web of knowledge، Scopus، Pubmed.com استفاده شد. کلیدواژه های آسیب ناشی از سرسوزن، وسایل تیز و برنده و نیدل استیک در بازه زمانی سال های 2000 تا 2013 مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت 29 مقاله مناسب به مرحله متاآنالیز وارد شدند.
در بین وسایل آسیب رسان برای کارکنان بهداشتی درمانی به ترتیب سرسوزن 58%(فاصله اطمینان 95%: 65-51%) و آنژیوکت 21%(فاصله اطمینان 95%: 25-18%) بیشترین وسایل بودند. در بین اقدامات منجر به آسیب در پوش گذاری مجدد 26%(فاصله اطمینان 95%: 32-21%) و تزریقات 24%(فاصله اطمینان 95%: 31-17%) آسیب بیشتری برای کارکنان به دنبال داشتند. ضد عفونی کردن محل آسیب 55%(فاصله اطمینان 95%: 64-45%) و شستشوی محل با آب 43%(فاصله اطمینان 95%: 66-21%) در کارکنان، بیشترین اقدامات انجام شده پس از آسیب بودند. بیشترین زمان منجر به آسیب شیفت صبح 49%(فاصله اطمینان 95%: 55-43%) بود.
تنها یک وسیله یا موقعیت منجر به آسیب نمی شود، بلکه هریک به نوبه خود باعث آسیب می شوند. برخی از این عوامل یا موقعیت ها درصد بیشتری را به خود اختصاص داده اند که در اولویت، به منظور اصلاح سریع تر قرار می گیرند.