ارزیابی مقایسه ای پیوند پریکارد گاوی گلیسرولی شده به همراه مش پرولین برای بستن نقیصه وسیع دیواره شکمی در سگ ها

هدف از این پژوهش، ارزیابی استفاده از مش پلی پروپیلن و پریکارد گاوی نگهداری شده در گلیسرول (GBP) جهت ترمیم نقیصه های دیواره شکمی در 24 سگ دو رگه و از لحاظ بالینی سالم با استفاده از تکنیک های اینله و اندرله می باشد. بنابراین 24 سگ دو رگه سالم در این مطالعه استفاده شدند. حیوانات طبق نوع ماده پروتزی مورد استفاده به دو گروه اصلی تقسیم شدند. هر یک مطابق تکنیک پیوند به دو تحت گروه تقسیم بندی شدند. مواد مصنوعی مورد استفاده مش پلی پروپیلن (پرولین، اتیکون، جانسون و جانسون، بلگیوم) و پریکارد گاوی نگهداری شده در گلیسرول هستند. دو تکنیک پوند تکنیک اینله و اندرله می باشند. بر اساس یافته های پس از مرگ، آنالیز بیوشیمیایی و بررسی هیستوپاتولوژیک، مشاهده گردید که از وصله های گلیسرول می توان به عنوان جایگزینی موفق برای تقویت و ترمیم نقیصه های وسیع دیواره شکمی نسبت به مش پرولین استفاده کرد.