بررسی اثر تمرینات اکسنتریک و کانسنتریک بر شاخص های فشار خون و ضربان قلب در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

حدود 7% جمعیت دنیا به دیابت مبتلا هستند و از عوارض گسترده آن رنج می برند. مطالعات متعددی درباره اثرات مفیدتمرینات هوازی و مقاومتی بر فشار خون و ضربان قلب بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 موجود می باشد، با وجود این که تمرینات اکسنتریک موجب بهبود حجم ضربه ای، برون ده قلبی و اکسیژن مصرف شده و کاهش فشار بر سیستم قلبی-عروقی می شود، ولی تاکنون مطالعه ای اثر تمرینات اکسنتریک بر این شاخص ها در بیماران دیابتیک را بررسی نکرده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر تمرینات اکسنتریک و کانسنتریک بر شاخص های فشار خون و ضربان قلب بیماران دیابتیک نوع 2 می باشد.
28 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 به طور تصادفی در دو گروه (7مرد و 7 زن در هر گروه)تمرینات اکسنتریک و کانسنتریک به مدت 8 هفته (3 جلسه در هفته) با استفاده از تردمیل قرار گرفتند. فشار خون سیستولیک، دیاستولیک و ضربان قلب، قبل و بعد از دوره کنترل و مداخله در هر دو گروه بررسی گردید.
داده ها نشان می دهد که تمرینات کانسنتریک (P<0.005) و اکسنتریک (P<0.0001) موجب بهبود معنی دار فشار خون و ضربان قلب در بیماران مبتلا به دیابت می شوند ولی تمرینات اکسنتریک نسبت به کانسنتریک باعث کاهش معنی دارتری در فشار خون سیستولیک (P<0.0001)، دیاستولیک (P<0.0001) و تعداد ضربان قلب (P<0.0001) در این دسته از بیماران می گردد.
از یافته های این مطالعه به نظر می رسد که تمرینات اکسنتریک و کانسنتریک موجب بهبود میزان فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و تعداد ضربان قلب بیماران مبتلا به دیابت نوع2 می گردد ولی تمرینات اکسنتریک اثرات سودمند بیش تری نسبت به تمرینات کانسنتریک در این بیماران دارند.