موانع آموزش به بیمار و راهکارهای بهبود آن از دیدگاه کارکنان پرستاری بیمارستان های تابعه دانشگاه علوم پزشکی کاشان سال 1391

آموزش به بیمار یکی از اصول مهم در برنامه مراقبت و درمان است. مطالعات انجام گرفته حاکی از آن است که آموزش های مناسب، به بسیاری از بیماران داده نمی شود. این مطالعه به منظور بررسی موانع آموزش به بیمار و ارائه راهکارهای بهبود آن از دیدگاه کارکنان پرستاری بیمارستان های تابعه دانشگاه علوم پزشکی کاشان سال 1391 انجام شد.
این مطالعه به صورت مقطعی بر روی 250 پرستار و 20 مدیر پرستاری در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کاشان انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه شامل اطلاعات دموگرافیک، موانع و عوامل تسهیل کننده آموزش به بیمار جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی (کای اسکوئر، آنالیز واریانس) در نرم افزار Spss v16.0 تجزیه وتحلیل شد.
مهم ترین موانع آموزش به بیمار به ترتیب: عدم تناسب تعداد بیمار و پرستار (92/2 درصد)، کمبود وقت و تراکم وظایف پرستاری (91/9درصد)، رضایت ناکافی پرستاران از ساعات و نوبت کاری (85/9 درصد)، انجام امور غیرحرفه ای (83/7درصد) و حقوق ناکافی (78/9 درصد) بود. بین سمت و انجام امور غیرحرفه ای اختلاف معناداری مشاهده شد به گونه ای که پرستاران آن را مانعی برای آموزش به بیمار ذکر کردند درحالی که مدیران پرستاری عامل مذکور را مانع آموزش به بیمار تلقی نمی کردند.
با توجه به نتایج به دست آمده، جهت بهبود و ارتقاء آموزش به بیمار باید موانعی که فراوانی بالاتری دارند تعدیل شده و بودجه و تجهیزات کافی برای تامین نیازهای آموزشی در اختیار پرستاران قرار گیرد.