ناکارآمدی نظریه «محقق سازی» در تبیین علیت ذهنی با تاکید بر نظریات شومیکر و یابلو

نویسنده:

مهدی همازاده ابیانه ، مهدی ذاکری

پیام:
چکیده:
در این مقاله، نظریه «محقق سازی» که توسط فیزیکالیست های طرفدار نظریه «کارکردگرایی» ارائه شده از دیدگاه میزان توفیق در حل معضل «علیت ذهنی» کانون بررسی قرار گرفته است. نویسندگان نشان می دهند که تقریرها و ویرایش های مختلف از ایده مزبور، همچنان نتوانسته اند معضل علیت ذهنی را برطرف کنند؛ بلکه یا به این همانی نوعی و تحویل گرایی بازگشت کرده اند و یا به تعین علی مضاعف دچار شده اند.
در این مقاله به طور ویژه «نظریه زیرمجموعه» که شومیکر آن را در سال 2007 ارائه کرده و «نظریه تعین بخشی» که یابلو در سال 1992 مطرح ساخته است تبیین شده اند که در واقع، دو تقریر از نظریه محقق سازی هستند. نویسندگان نشان می دهند که ارائه دهندگان دو دیدگاه مزبور، سعی در اثبات اصالت و عینیت ویژگی هایی ذهنی (فرار از تحویل گرایی) و ارائه تصویری از اعمال نیروی علی توسط این ویژگی ها دارند؛ اما در ادامه، با طرح انتقادات کیم و دیگران، استمرار معضل محرومیت علی و درافتادن در دام تحویل گرایی در هر دو تقریر، نشان داده شده است.
کلیدواژگان:

علیت ذهنی ، محرومیت علی ، تعین علی مضاعف ، شبه پدیدارگرایی ، محقق سازی

زبان:
فارسی
انتشار در:
فصلنامه معرفت فلسفی، سال یازدهم شماره 4 (پیاپی 44، تابستان 1393)
در صفحه:
147
لینک کوتاه:
https://www.magiran.com/p1348734 
مقالات دیگری از این نویسنده (گان)