نیازسنجی آموزشی کارکنان ارائهدهنده خدمت در بخش سرپایی: مورد مطالعه درمانگاه مطهری و امام رضا (ع) شهر شیراز

این پژوهش به منظور دستیابی به موثرترین گزینه های آموزشی مورد نیاز کارکنان ارائه دهنده خدمت در بخش سرپایی دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد.
مطالعه حاضر، مقطعی و در سال 1393 انجام شد. در این پژوهش کلیه شکایات مراجعین طی سال های 1392-1391 به صورت سرشماری از واحد رسیدگی به شکایات درمانگاه جمع آوری شد و با استفاده از نرم افزار EXCEL تحلیل شد. برای اخذ نظرات کارکنان و مدیران، از فرم نظرسنجی محقق ساخته پس از اطمینان از روایی (توسط خبرگان) و پایایی ابزار (79/0=) استفاده شد. کلیه منشی ها، کارکنان درمانی، نگهبانان و مدیران درمانگاه به صورت تمام شماری وارد مطالعه شدند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون های آماری تی و آنووا تحلیل شد.
یافته ها نشان داد بیشترین میزان شکایات مراجعین، مربوط به برخورد نامناسب کارکنان بود (55 فقره شکایت برابر با 5/35%). ضمنا بیشترین تعداد کارکنان حاضر نیز متقاضی برگزاری دوره «مهارت های ارتباطی در محیط کار» بودند. همچنین بین میانگین امتیازات دو دوره آموزشی مدیریت استرس (001/0>P) و مدیریت زمان (004/0=P) در دو گروه جنسی، تفاوت آماری معنی دار وجود داشت. به علاوه بین پست سازمانی شرکت کنندگان حاضر با میانگین امتیاز دوره های مدیریت استرس (002/0=P)، مدیریت زمان (001/0=P) و مهارت حل مساله (004/0=P) نیز تفاوت آماری معنادار مشاهده شد.
با توجه به جوان بودن نیروهای حاضر، سال های زیاد باقیمانده از عمر خدمت مفید این افراد و اهمیت برخورد این کارکنان به عنوان صف اول ارائه خدمت با بیماران، ضروری است در راستای نهادینه نمودن اهداف کلان نظام سلامت و جلب رضایت گیرندگان خدمت و با هدف توانمندسازی این گروه، توجه ای همه جانبه به تهیه بسته آموزشی ضمن خدمت معطوف شود.