بررسی کارایی مدل ریز مقیاس نمایی آماری (SDSM) در پیش بینی پارامترهای دمایی در دو اقلیم خشک و فراخشک (مطالعه موردی: کرمان و بم)

روش های ریز مقیاس نمایی آماری، به منظور پیش بینی متغیرهای اقلیمی مانند دما، به دلیل اهمیت این فاکتورها، در برنامه ریزی و مدیریت محیطی کاربرد وسیعی دارند. در این پژوهش کارایی مدل ریز مقیاس نمایی آماری (SDSM) در پیش بینی پارامتر های دمایی مورد بررسی قرار گرفته است. داده های مورد استفاده در این پژوهش شامل داده های دمای کمینه، بیشینه و میانگین ایستگاه های سینوپتیک کرمان و بم، داده های NCEP و داده های مدل HadCM3) داده های نسل سوم مدل جهانی اقلیم تحت سناریو ی A2 و B2) برای دوره پایه (2001-1971 میلادی) می باشد. از 15 سال اول داده ها (1985-1971) برای واسنجی و از 15 سال دوم (2001-1986) برای ارزیابی نحوه عملکرد مدل استفاده شده است. به کمک داده های HadCM3(A2) و HadCM3(B2)، دما برای سه دوره (2039-2010)، (2069-2040) و (2099-2070) پیش بینی و با دوره پایه مقایسه شده است. معیارهای آماری ارزیابی کارایی مدل مانند میانگین خطای مطلق، مجذور میانگین مربعات خطا، ضریب ناش- ساتکلیف و تحلیل نتایج خروجی مدل HadCM3، نشان داد که این مدل در منطقه خشک نسبت به منطقه فراخشک از کارایی بالاتر و دقت قابل قبولی برای پیش بینی دما برخوردار است. همچنین نتایج بیانگر افزایش دما در تمام ماه های سال برای هر دو ایستگاه می باشد.