کاربرد اسید سالیسیلیک قبل از برداشت میوه بر خصوصیات پس از برداشت انار و نگهداری در انبار سرد

به منظور بررسی تاثیر غلظت های مختلف (0، 01/0 و 02/0 درصد) اسید سالیسیلیک بر روی برخی ازخصوصیات کمی و کیفی میوه انار رقم، ملس یزدی، در مرحله رسیدن، 2 و 4 ماه بعد از انبارمانی در انبار 5 درجه سانتی گراد، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. خصوصیات کمی شامل درصد کاهش وزن میوه انار، درصد آریل سالم، درصد دانه سفیدی، و خصوصیات کیفی شامل درصد قهوه ای شدن پوست میوه و قسمت های سفید جداکننده دانه ها (غشاء)، نشت الکترولیت ها، pHآب میوه، اسیدیته قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول، فعالیت آنتی اکسیدان، اسید آسکوربیک آب میوه و شاخص طعم میوه بود که اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که با گذشت زمان تا دو ماه بعد از انبارداری، کاهش وزن میوه اتفاق افتاد، سپس از روند کاهش وزن میوه، کاسته شد. با کاربرد اسید سالیسیلیک، تعداد آریل سالم کاهش و درصد دانه سفیدی افزایش یافت. کم ترین درصد قهوه ای شدن غشاء مربوط به غلظت 01/0 درصد اسید سالیسیلیک دو ماه پس از انبارمانی (8/14 درصد) و بیش ترین درصد قهوه ای شدن مربوط به میوه های شاهد چهار ماه پس از انبارمانی (6/96 درصد) بود. اسید سالیسیلیک با غلظت 02/0 درصد توانست نشت الکترولیت ها را در زمان برداشت کاهش دهد اما گذشت زمان بر افزایش نشت یون ها موثر بود به طوری که اسید سالیسیلیک 4 ماه بعد از انبارداری میوه نتوانست از افزایش نشت یونی جلوگیری کند. همچنین با افزایش غلظت اسید سالیسیلیک شاخص طعم کاهش یافت. با گذشت زمان میزان اسیدیته قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول، pHآب میوه و درصد قهوه ای شدن پوست میوه به طور معنی داری افزایش یافت. درحالی که میزان اسید آسکوربیک کاهش یافت.