نتایج روش اصلاح شده تراکئوستومی از طریق حنجره در بیماران قلبی وابسته به ونتیلاتور

 پیشرفت و توسعه علم پزشکی در زمینه درمان و اداره بیماران بدحال، نیاز به حمایت راه هوایی و تهویه مکانیکی را در بخش‌های مراقبت‌های ویژه بیشتر کرده است(1). تراکیوستومی به سه روش سنتی (جراحی)، دیلاتاسیون پوستی (PDT) و از طریق حنجره (TLT) انجام می‌شود.
در این مطالعه روش جدیدی معرفی شده است تا سختی تکنیکی انجام روش کلاسیک تراکیوستومی از طریق حنجره (روش کلاسیک فانتونی) برطرف گردد. در روش کلاسیک تراکیوستومی از طریق حنجره 1/31% سختی در عبور سیم راهنما بصورت رتروگرید از نای به حنجره گزارش شده است .(7)

مواد و روش‌ها: 

این مطالعه به صورت هم‌گروهی (Cohort) و گذشته‌نگر انجام گرفت. جمعیت مورد مطالعه 159 بیمار بودند که با پاتولوژی قلبی در بیمارستان بستری شدند و به دلایل مختلفی مدت اقامتشان در بخش مراقبت‌های ویژه  یا مراقبت‌های ویژه قلب طولانی شد و مورد مشاوره برای تراکیوستومی انتخابی قرار گرفتند. برای تمامی این بیماران روش اصلاح شده (جدید) تراکیوستومی از طریق حنجره به‌کار گرفته شد.

یافته‌ها: 

در این مطالعه برای تمامی بیماران بدون مشکل تکنیکی تعبیه تراکیوستومی از طریق حنجره با روش اصلاح شده انجام گردید و هیچ مورد خونریزی (بیشتر از 10-5 میلی‌متر)  علی‌رغم INR بالای 8/1 مشاهده نشد. کلیه فاکتورهای بالینی مورد مطالعه از جمله فشار اکسیژن خون شریانی، اشباع اکسیژن، ضربان قلب، فشار خون، حداکثر فشار راه هوایی و هموگلوبین یا بدون تغییر ماندند یا در جهت اصلاح و بهتر شدن تغییر یافتند.

نتیجه‌گیری: 

این مطالعه نشان می‌دهد که استفاده از تکنیک جدید و اصلاح شده روش تراکیوستومی از طریق حنجره، سختی و دشواری هدایت رتروگریدسیم راهنما را که در روش کلاسیک فانتونی گزارش شده است، نداشته و همچنین می‌توان از این روش به‌صورت ایمن در بیماران با اختلالات انعقادی با INR بالای 8/1 کمتر از 4/3 استفاده کرد.