بررسی ارتباط میان وزن هنگام تولد با حجم تودهی چربی دوره بزرگسالی در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک

سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) شایع ترین اندوکرینوپاتی زنان در دوره ی باروری محسوب می شود. ارتباط میان فاکتورهای تاثیرگذار ابتدای زندگی از جمله حجم توده ی چربی جنین و وزن هنگام تولد با پیامدهایی مانند چاقی، حجم توده چربی (BFM) و حجم توده ی بدون چربی (BLM) هنوز به درستی شناخته نشده است. در پژوهش حاضر ارتباط میان وزن هنگام تولد و ترکیب اجزا بدن در زنان مبتلا به PCOS بررسی گردید و با زنان غیرمبتلا به PCOS مقایسه شد.
نمونه ها شامل70 زن سنین باروری با تشخیص PCOS، مراجعه کننده به مرکز تحقیقات اندوکرینولوژی تولیدمثل بودند. گروه شاهد شامل همین تعداد زن فاقد پرمویی و یا اختلالات تخمک گذاری و یا شواهد تخمدان پلی کیستیک در سونوگرافی بودند. وزن هنگام تولد ثبت و ترکیب اجزا بدن توسط دستگاه اندازه گیری کننده ترکیب اجزا بدن ارزیابی شد.
میانگین سنی گروه مورد نسبت به شاهد کمتر گزارش شد (29.7±4.9 در مقابل 5/9±30/8 سال). نمایه ی توده ی بدن در دو گروه مشابه بود (24.6±2.4 در مقابل 24.8±4.5 کیلوگرم بر متر مربع). یافته ی اصلی پژوهش حاضر نشان داد BFM و BLM در زنان مبتلا به PCOS که وزن هنگام تولد کمتر از 2500 گرم داشته اند، از غیرمبتلایان به PCOS بالاتر است (به ترتیب 4/7±16 در مقابل 4/1±12/2، 0/06=P و 5/8±46/4 در مقابل 5/8±41/1، 0/07=P).
تاثیر توده ی چربی دوران جنینی و وزن هنگام تولد بر ایجاد چاقی دوره بزرگسالی، BFM و BLM در افراد مبتلا به PCOS با افراد غیرمبتلا به PCOS متفاوت می باشد.