اثر عصارهی روغنی سیاه دانه روی فراسنجهای لیپیدی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2: کارآزمایی بالینی کنترل دار دو-سورکور

بهبود اختلالات چربی در پیشگیری از عوارض دیابت دارای اهمیت است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر عصاره روغنی سیاه دانه بر اختلالات چربی خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شد.
پژوهش حاضر به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی دو سورکور، بر 43 بیمار مرد و زن مبتلا به دیابت نوع 2 که به صورت تصادفی ساده در دو گروه مداخله (23 نفر) و دارونما (20 نفر) تقسیم شدند، انجام گرفت. گروه مداخله، روزانه 2 عدد کپسول 500 میلی گرمی عصاره روغنی سیاه دانه و گروه کنترل، روزانه 2 عدد کپسول 500 میلی گرمی دارونما را به مدت 8 هفته مصرف نمودند. فراسنج های چربی خون در ابتدا و پایان مداخله اندازه گیری شد.
در گروه مداخله نسبت به گروه دارونما، میانگین تغییرات غلظت تری گلیسرید سرم (17/4- در برابر 16/7؛ 0/003=P)، کلسترول ال.دی.ال (16/2در برابر 6/5؛ 0/001>P)، کلسترول تام (16/0- در برابر 2/9؛ 0/014=P) و نسبت کلسترول LDL به کلسترول اچ.دی.ال (0/31- در برابر 0/18؛ 0/002=P) در پایان هفته ی هشتم کاهش معنی داری داشت. غلظت کلسترول HDL سرم و نسبت کلسترول تام به کلسترول HDL، در پایان هفته ی هشتم در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل هیچ تفاوت معنی داری نداشت.
مصرف عصاره ی روغنی سیاه دانه، سبب بهبود فراسنج های چربی خون در بیماران دیابتی نوع 2 می شود.