استفاده از الیاف خرما به عنوان بستر کشت و بهینه سازی قابلیت جذب و نگهداشت رطوبت به روش پاسخ سطح

در این پژوهش، امکان استفاده از الیاف خرما به عنوان بستر کشت و جایگزینی برای کوکوپیت مورد بررسی قرار گرفت. در ابتدا قابلیت جذب، نگهداشت و نرخ از دست دادن تمامی رطوبت در الیاف خرما، کوکوپیت، پیت ماس، پرلیت و خاک مقایسه شد و سپس با استفاده از طرح آماری بلوک های کامل تصادفی در دو بازه 3 و 5 روز، قابلیت نگهداری رطوبت در گروه ترکیبی الیاف خرما- پیت ماس- پرلیت با گروه ترکیبی کوکوپیت- پیت ماس- پرلیت در 11 تیمار و در سه تکرار بررسی گردید. برای یافتن بهترین تیمار در هر گروه، از روش پاسخ سطح و تابع مطلوبیت استفاده و در نهایت تیمارهای بهینه شده از لحاظ قابلیت حفظ رطوبت با تیمارهای به کار رفته در دیگر پژوهش ها با استفاده از یک طرح آماری مقایسه شدند. نتایج نشان داد که پتانسیل جذب و نرخ از دست دادن رطوبت به ترتیب در کوکوپیت، پیت ماس، الیاف خرما، پرلیت و خاک کاهش می یابد. بیشترین میزان نگهداری رطوبت در گروه الیاف خرما- پیت ماس- پرلیت با ترکیب 65-20-15 درصد در مدت 3 روز و 75-10-15 درصد در مدت 5 روز و در گروه کوکوپیت- پیت ماس- پرلیت با ترکیب 75-20-5 درصد تا مدت 5 روز اتفاق افتاد.