کاربرد شیمی کانی های آمفیبول و فلدسپار در بررسی پتروژنتیک مجموعه ی گرانیتوئیدی میوسن میانی، غرب کاشان

مجموعه ی گرانیتوئیدی نیاسر با سن میوسن میانی، در غرب کاشان و در کمربند ماگمایی ارومیه- دختر بیرون زدگی دارد. بر اساس بررسی های سنگ شناسی، مجموعه ی نیاسر شامل توده های با ترکیب تونالیت، کوارتزدیوریت و دیوریت است. کانی های اصلی تشکیل دهنده ی سنگ های منطقه شامل کوارتز، پلاژیوکلاز، آمفیبول، بیوتیت و فلدسپار است. آمفیبول ها از نوع کلسیک بوده و ترکیب آن ها از مگنزیوهورنبلند تا اکتینولیت تغییر می کند و نشان دهنده ی نوع I بودن توده های مورد بررسی است. ترکیب پلاژیوکلازها در توده های تونالیتی الیگوکلاز تا بیتونیت، در توده ی کوارتزدیوریتی آلبیت تا آندزین و در توده ی دیوریتی الیگوکلاز تا بیتونیت است. بررسی های زمین فشارسنجی حاکی از آن است که فشار در زمان تبلور هورنبلند، در توده های مورد بررسی، در حدود 1 تا 2 کیلوبار بوده که معادل با اعماق 8/3 تا 5/7 کیلومتری است. بر اساس دماسنجی زوج کانی هورنبلند – پلاژیوکلاز و فلدسپارها، دماهای 706 تا 756 درجه ی سانتیگراد، برای توده های نفوذی نیاسر، ارزیابی شد. ارزیابی گریزندگی اکسیژن این توده ها نشان دهنده اکسنده بودن ماگماهای مولد توده های نیاسر است و شاهدی برای تشکیل آن ها در مرز ورقه های همگراست.