سنگ زایی اتول گارنت ها در مجموعه ی دگرگونی بلندپرچین در جنوب غرب ماهنشان

مجموعه ی دگرگونی بلندپرچین در شمال غرب شهرستان زنجان قرار دارد و از لحاظ ساختاری در مرز منطقه ی ایران مرکزی و سنندج سیرجان واقع شده است. سنگ های منطقه ی مورد بررسی شامل مجموعه ای شیست های متنوع، مرمر های ناخالص و متاسنداستون است که توده های گرانیتی و گرانودیوریتی در بخش مرکزی و شمالی آن تزریق شده است. بخش مرکزی مجموعه بلندپرچین با گسل های رورانده با روند شمال غربی–جنوب شرقی بریده شده است. بررسی های سنگ نگاری و تجزیه های شیمیائی از سنگ کل، تجزیه های شیمیائی نقطه ای و عکس های پرتو ایکس از نمونه های جمع آوری شده از منطقه ی مورد بررسی، نشان می دهد در گارنت میکاشیست ها، دو گروه گارنت وجود دارد که در شرایط سنی و ترمودینامیکی متفاوت متبلور شده اند. هر دو گروه گارنت ها دارای ساختار منطقه ای متفاوت و یک گروه دارای بافت های غیر تعادلی از نوع آتول شکل بوده که تاریخچه ی رخداد های دگرگونی منطقه را در خود ذخیره کرده اند. به نظر می رسد در آخرین فاز دگرگونی، مجموعه ی ماه نشان به دمای 486 تا 521 درجه ی سانتی گراد و فشار 2/3 تا 8/3 کیلوبار رسیده است. شواهد موجود نشان می دهد فاز دگرگونی قبلی در فشار و دمای بالاتری رخ داده و سپس طی یک مرحله سرد شدگی سریع مجموعه دگرگونی به اعماق کمتر پوسته صعود کرده است.