آگاهی، نگرش و خودکارآمدی کارکنان پرستاری بخش مراقبت های ویژه بیمارستان های کودکان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران در خصوص عفونت های بیمارستانی

عفونت بیمارستانی، معضل بهداشتی تمامی کشورهای جهان است که شیوع آن در بخش مراقبت های ویژه بیش از سایر بخش هاست. با توجه به نقش فعال پرستاران در کنترل این عفونتها وآسیب پذیری کودکان در برابر عفونت های بیمارستانی، این پژوهش به بررسی آگاهی، نگرش و خودکارآمدی کارکنان پرستاری بخش مراقبت های ویژه بیمارستان های کودکان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران درخصوص عفونت های بیمارستانی در سال1392 پرداخته است.
این مطالعه تحلیلی- مقطعی روی 73 نفر از کارکنان پرستاری بخش مراقبت های ویژه بیمارستان های کودکان دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گرفت و آنان به روش سرشماری مورد بررسی قرارگرفتند. ابزار گردآوری داده ها شامل دو بخش اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه ی استاندارد سنجش آگاهی، نگرش و خودکارآمدی درخصوص عفونت های بیمارستانی بود. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS18 استفاده گردید.
نتایج پژوهش نشان داد که 2/ 93درصد افراد از آگاهی متوسط و نگرش خوبی درمورد عفونتهای بیمارستانی برخوردار بوده و 8/ 54 درصد آنان از خودکارآمدی بالایی در رعایت دستورالعمل های کنترل عفونت برخوردار بودند. بین آگاهی، نگرش و خودکارآمدی با سن، سابقه کار، تحصیلات، سمت و وضع تاهل رابطه معناداری یافت نشد ولی رابطه میان نگرش و خودکارآمدی معنادار بود(P <0.05).
اکثر پرستاران آگاهی خوبی در مورد عفونتهای بیمارستانی ندارند. اگرچه تمامی آنان، در سطوح متوسط و بالا، تهدید حاصل ازعفونتهای بیمارستانی و منافع حاصل از رعایت موارد کنترل کننده ی آن را درک کرده و بیشتر آنان از خودکارآمدی خوبی در خصوص رعایت دستورالعمل های کنترل عفونت برخوردار بودند، ولی درصد قابل توجهی از آنان، وجود موانعی مانند نداشتن وقت کافی دررعایت دستورالعمل ها را گزارش کردند؛ لذا باید در راستای کنترل این عفونتها، آموزش های لازم جهت کمرنگ کردن موانع داده شود.