تاثیر دوازده هفته تمرین هوازی تناوبی بر غلظت های سرمی کمرین، واسپین و شاخص مقاومت به انسولین دانشجویان دارای اضافه وزن

کمرین و واسپین، از آدیپو کاین های مترشحه از بافت چربی بوده که با التهاب و مقاومت انسولینی مرتبط می باشند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر دوازده هفته تمرین تناوبی هوازی بر کمرین، واسپین و شاخص مقاومت به انسولین دانشجویان دارای اضافه وزن بود.
تعداد 24 نفر از دانشجویان پسر دارای اضافه وزن بصورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت و بصورت تصادفی در دو گروه 12 نفره تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 12 هفته (هر هفته 3 جلسه، هر جلسه 40 دقیقه) در تمرینات شرکت و گروه کنترل، برنامه معمول زندگی روزانه خود را داشتند. قبل و بعد از این دوره، از همه آزمودنی ها جهت اندازه گیری متغیرهای کمرین، واسپین و شاخص مقاومت به انسولین نمونه خونی گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی t وابسته و مستقل و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.
در گروه تجربی بدنبال 12 هفته تمرین تناوبی هوازی، کاهش معناداری در غلظت کمرین (t= 5/02، P=0/001)، و شاخص مقاومت به انسولین (t=3/73، P=0/003) مشاهده شد، در حالیکه تغییر معناداری در غلظت سرمی واسپین مشاهده نشد (t=2/04، P=0/06). همچنین شاخص مقاومت به انسولین با هر دو متغیر کمرین (P=0/007) و واسپین (P=0/04) رابطه معناداری داشت.
به نظر می رسد برنامه تمرین هوازی تناوبی با تاثیر بر کمرین و مقاومت انسولین، می تواند در کاهش پاسخ های التهابی ناشی از چاقی و اضافه وزن نقش مهمی ایفا کند.