تاثیر مصرف حاد مکمل کوآنزیم Q10 بر برخی شاخص های سرمی آسیب عضلانی متعاقب یک جلسه تمرین مقاومتی در مردان ورزشکار دانشگاهی

مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر مصرف حاد مکمل کوآنزیم Q10 بر غلظت کراتین کیناز (CK) و لاکتات دهیدروژناز (LDH) متعاقب یک جلسه فعالیت مقاومتی در دانشجویان پسر ورزشکار انجام شد.
20 دانشجوی ورزشکار (سن: 2/ 1±21 سال، وزن: 1/ 8±72 کیلوگرم، قد: 3/7±177 سانتی متر و شاخص توده بدن: 7/ 2±23 کیلوگرم بر مترمربع) با حداقل شش ماه سابقه تمرین، به صورت تصادفی به دو گروه مکمل کوآنزیم Q10 و دارونما تقسیم گردیدند. آزمودنی ها 120 دقیقه قبل از انجام فعالیت، مکمل کوآنزیم (Q10 (200 میلی گرم یا دارونما (آرد) به روش دو سوکور مصرف کردند و در یک جلسه فعالیت مقاومتی دایره ای با 75 درصد یک تکرار بیشینه شرکت کردند. ارزیابی شاخص های CK و LDH در وضعیت حداقل دوازده ساعت ناشتایی در چهار مرحله قبل از مصرف مکمل یا دارونما، بلافاصله، 24 و 48 ساعت پس از فعالیت انجام شد.
نتایج نشان داد غلظت CK در گروه Q10 در اندازه گیری های سوم (006/ 0= Р) و چهارم (036/ 0= Р) به طور معنی داری پایین تر از گروه دارونما بود. اما تغییرات سطوح آنزیمی LDH بین دو گروه در هیچ کدام از اندازه گیری ها معنی دار نبود (05/ 0 ≥ Р).
به طور کلی، مکمل دهی حاد Q10 قبل از تمرین مقاومتی، موجب کاهش CK شده و از آسیب های ناشی از آن در دانشجویان ورزشکار می کاهد.